Nga Xhildinho Ozuni
Mënjanimi i Çështjes Çame nga tryeza e bisedimeve me Greqinë është sa tronditës, aq edhe vrastare. Qeveria ‘Rama 2’ , në bindje të parë duket sikur do të fitojë një ‘medalje’ në lidhje me mbylljen e mosmarrëveshjeve me shtetin grek, zgjidhjen e problemeve dhe normalizimin e palëve.
Ajo çka u arrit në fakt ishte vetëm në favor të shtetit grek.
- Marrëveshja e detit - Greqia zgjerohet në 12 milje dhe me shumë mundësi përfiton pasuritë e shumta nënujore të Jonit, naftën dhe gazin. Shqipëria i dhuron pasuritë e Jonit shtetit grek ndërsa veten e shikon ‘mbi rërë’.
- Varrezat greke - Shqipëria është plotësisht dakord për “kërkimin, zhvarrimin, identifikimin dhe rivarrimin e ushtarëve grekë të rënë në luftën italo-greke të 1940-1941. Kjo gjë i jep të drejtën Greqisë, që nesër të kërkojë rivendikime tokësore për falsitetin ‘Vorio-Epir’. Djallëzia greke duket se është e nivelit të lartë, sepse pas një vote greke që kërkon kryeministri Rama për në BE, do krijohet problemi për kërkesat shoviniste greke, pasi do ti referohen marrëveshjes Kotzias-Bushati, se vija e vendosjes së ushtarëve grekë të rënë në luftën italo-greke, t’ju sherbejë atyre si kufi de facto për Vorio Epirin. Kësaj duhet t’i ruhet shumë qeveria shqiptare, pasi përherë kur qesh greku, qan shqiptari.
- Minoriteti etnik grek - Kërkesa e Greqisë për plotfuqishmëri të të drejtave të minoritetit grek ka si prioritet hapjen e shkollave greke dhe pikërisht gjuhën greke si gjuhë zyrtare në zonat e minoritetit. Përmes farës së përçarjes, Greqia kërkon të shtrijë ndikimin e saj, nëpërmjet kishës greke, edhe në Korçë, Gjirokastër, Himarë e kudo jugun e Shqipërisë . Pra shumë shpejt, këto qytete shqiptare do bien në ‘vorbullën e nënshtrimit’ duke u cilësuar si zona minoritare. Çdokush mund ta kuptojë qëllimin kryesor të politikës greke, pra jetësimi i ‘Vorio-Epirit’ ndërsa qeveria shqiptare vazhdon me politikën e saj sterile, duke mos arritur asgjë të korrë.
Por për kryeministrin Edi Rama, Çështja Çame nuk është çështje kombëtare por çështje teknike, të paktën deri më tani ashtu po perceptohet nga qeveria shqiptare, përderisa nuk është ‘shtruar’ në tryezën e bisedimeve, qeveria shqiptare ja ka hequr vizën. Nëse Greqia nuk do ta trajtojë si të tillë, atëherë pse duhet të bëhemi ne palë, për të trajtuar përallat ‘Vorio-Epir’?!
Çështja Çame mbetet një nga padrejtësitë më të mëdha jo vetëm në kombin shqiptar, por në gjithë Europën. Nëse asaj nuk i japim zgjidhje, nuk e trajtojmë gjerësisht, atëherë jemi bërë palë me armikun.
Qeverisë ‘Rama’ i nevojitet shumë medalioni i asaj që ishte kur Shqipëria hapi negociatat me Bashkimin Europian, pra kjo qeveri lufton për interesat e partisë dhe jo për interesat e kombit shqiptar, prandaj ishte e gatshme të pranonte çdo gjë nga Greqia, që kjo e fundit të mos vendoste ‘veton’ për hapjen e negociatave me BE-në.
Por ja që negociatat nuk u hapën, deti u shit, Çamëria u shit, jetësimi i ‘Vorio-Epirit’ po inkuadrohet, na rroftë Edi Rama!
