Nga Ahmet Zani
Ky flamur kuqezi, mbart një histori të paktën 170 vjeçare. Prej 75 vjetësh, ruhet me fanatizëm nga familja e Ndue Bajraktarit, një nga 12 bajraktarët e Mirditës, i cili ka krijuar një muze të vogël me simbole dhe kujtime të patriotëve që dhanë jetën për lirinë e vendit, 20 prej të cilëve i përkasin familjes së tij. Flamurin, gjyshërit e morën nga shtëpia në flakë prej pushtuesve, ndërsa kanë mundur ta ruajnë dhe gjatë viteve të internimit komunist. Bajrakari tregon sesi ky simbol i ka rezistuar luftërave, fakt që e dëshmon vetë flamuri, në të cilin dallohen shenjat e plumbave që e kanë përshkuar dhe njollat e gjakut të derdhur mbi të.
“Na kanë ardhur në vitin 1945 për të na internuar komunistët. Na dogjën banesën na morën gjyshin dhe na lidhën, ndërsa pjestarët e tjerë të familjes ishin fsheur në mal. Gjyshi i tha oficerit a ka mundësi që të falem me të renë time dhe me dy djemtë dhe ata i dhënë leje. Gjyshi ju la porosi atyre që të merrnin flamurin mos të digjej, për ta ruajtur. Teksa kulla digjej nëna ime mundi që ta marrë flamurin dhe e fshehu në teshat e trupit për të mos e parë. Për fat të mirë nuk e kontrolluan kur na çuan në burg në Tepelenë. Pasi hymë në burg nëna hapi jorganin i hoqi faqen dhe futi flamurin duke e qepur brenda.”
Sipas Ndue Bajraktarit ky flamur ka shumë njolla gjaku dhe është shpuar nga plumbat në disa vende. Ato janë shkaktuar në luftë tek Ura e Dajlanit në Durrës me Haxhi Qamilin. Ai nuk donte të njihte flamurin, të cilin e kishte ngritur Ismail Qemali në Vlorë. Në atë kohë mbajtësi i këtij flamuri u vra, por flamuri ka mbetur.
Ky flamur me mjaft vlera, i cili ruhet në qytetin e Lezhës, po tërheq vëmendjen e shumë njerëzve brenda dhe jashtë vendit, të cilët shkojnë për ta parë.
