Nga Dritan Kaba
Për të pamundurit e të papunet, nuk ka!
Për të përmbyturit dhe të prekurit nga fatkëqësitë natyrore, nuk ka!
Për të subvencionuar fermerët që rropaten gjithë ditën e natën për të prodhuar, por ju iken dëm nëpër kanale, nga gara e pandershme me importin, nuk ka!
Për studentet për t’u arsimuar, nuk ka!
Për të dhënë librat falas për shkollat 9-vjeçare, nuk ka!
Për të profesionalizuar të papunët, nuk ka!
Për fëmijët e sëmurë me leuçemi, nuk ka!
Për të sëmurët me kancer, nuk ka!
Për të rritur rrogat, të paktën sipas inflacionit, nuk ka!
Për të miratuar Statusin e minatorit, që luftojnë për jetesën si në mesjetë, nuk ka!
Por vetëm për një kategori ka sa të duash. Numërohen me gishtat e njerës dorë!
Për koncensionet e klientëve të Kryeministrit, ka sa të duash e po nuk pati, i gjejnë, i marrin borxh, që t’i paguajnë, për llogari të këtyre, ata të paret, që nuk kanë!
