Në momentin që ne si televizion ramë në kontakt me informacionin dhe që ishte i qëruar nga pikëpamja e besueshmërisë, sigurisht që vendosëm ta publikonim lajmin, por e dinim që do të ishim vetëm dhe për shkak të modestisë tonë si kanal rishtar 6 mujor, nuk do të ishte e vështirë për propagandën që mediat e “mëdha” prodhojnë nën diktatin e zyrës së shtypit të kryeministrit, lajmi do të kalonte pa u ndjerë.
Gjithsesi, duke qenë se raportin kemi vendosur ta ndërtojmë me opinionin publik, dhe vetëm në interesin e tij më të mirë të tij, lajmin e transmetuam dhe bashkë me ne patëm edhe suportin e portalit syri.net.
Dhe nga ora 15:30 të ditës së djelë e deri në orën 11:00 të ditës së hënë, Fax News dhe syri.net ishin të vetmet media që e mbajtën lajmin të transmetuar, ndërsa mediat e tjera heshtën. Heshtën, ashtu siç kanë heshtur prej 4 vitesh e gjysmë para çdo skandali. Kanë heshtur derisa për atë fakt nuk ka folur edhe Sali Berisha, dhe në 4 vite e gjysmë ky version nuk ka çeduar kurrë në vërtetësi.
Kështu ndodhi edhe me skandalin e spiunit të ushtrisë shqiptare (të faktuar me zë e me figurë nga Shërbimi Informativ i Ushtrisë), që tashmë po negocion sërish për llogari të shqiptarëve, me grekët për detin. U desh edhe njëherë dalja e ish-kryeministrit Sali Berisha përpara mediave jashtë sallës së Kuvendit të Shqipërisë që opinioni publik të bindej njëherë e mirë se një skandal spiunazhi po konsumohet sot e gjithë ditën brenda grupit negociator të një prej marrëveshjeve më delikate që ky shtet ka negociuar të paktën në 27 vitet e fundit.
Më erdhi në mendje ky rast përballë histerisë që ka plasur që pas të hënës në mbrëmje, natë kur ish-kryeministri Sali Berisha ndërhyri në lidhje telefonike në “Studio e Hapur” për të sqaruar edhe njëherë versionin e tij për aktivitetin e spiunazhit të Artur Meçollarit.
Një grup gazetarësh, Mero Baze nga njëra anë dhe spond Andi Bushati nga ana tjetër i janë përveshur idesë që mediat duhet të censurojnë njëherë e mirë Sali Berishën dhe aktivitetin e tij në facebook. Pa dashur të bie në përsëritjen e fakteve se po të mos qe për “qytetarin digjital” dhe vullnetin e Sali Berishës për të folur, kur të gjithë kanë vendosur të heshtin, sot në Shqipëri do të vijonin të uleshin e të ngriheshin “kaçatorët” e drogës nga Gotulla e Ishmit në Divjakë, e nga Gjadri i Lezhës deri në Lumin e Vlorës.
Pa “qytetarin digjital” dhe vullnetin e Sali Berishës për të folur sot rektore e Universitetit të Tiranës do të ishte Klodeta Dibra dhe jo Mynyr Koni. Dhe të gjithë e dimë sepse… dhe ndërsa lista e shërbimit ndaj interesit publik e “qytetarit digjital” dhe Sali Berishës është e gjatë, e shkurtër është kujtesa e atyre që nuk u leverdis dhe nuk e deshën kurrë as “qytetarin digjital”, as Berishën e aq më pak interesin publik.
“Qytetari digjital” dhe Sali Berisha nuk janë sot e keqja më e vogël e domosdoshme nga e cila duhet të punojmë ne si media që të shpëtojmë njëherë e më parë. Andi Bushati e ka gabim. Të dy subjektet në fjalë janë sot një aset garancie për informimin publik, kushdo që pretendon të kundërtën, thjeshtë e vetëm qëndron nga ana tjetër barrikadës…, dhe jo se për këtë ka ndonjë dyshim!
http://www.syri.net/op-ed/139650/sikur-ta-censuronim-sali-berishen/
