“Një fëmijëri e ndërlikuar në Shqipëri. Adriatiku për t’u kaluar dhe përvojat e para duke luajtur muzikë në bare. Më pas si solist dhe autor i mbi 300 këngëve arriti të gjejë suksesin. Pasi fitoi Sanremon, jeta e tij “dyfishohet”, përmes disqeve të shitura dhe koncerteve. Se cila do të ishte rruga e tij ai e ka ditur gjithmonë qartë. “Emri im është Ermal Meta dhe dua të hem një yll rroku”. Kështu i është prezantuar në moshën 14-vjeçare mësueses, në ditën e parë të shkollës së mesme. Ai sapo kishte mbërritur në Bari nga Shqipëria. Në vetëm 3 muaj mësoi italishten, “një gjuhë plot kurthe”. Sot ai është në qendër të vëmendjes, por ka nevojë të ‘zhduket'”. Kështu e nis Vanity Fair Italia shkrimin për këngëtarin shqiptar, fitues të Sanremos, Ermal Meta.
Ai thotë se herë pas here duhet një pushim, dhe vitin tjetër nuk ka koncerte, por udhëtime.
“Gjithçka është dyfishuar krahasuar me vitin e shkuar. Ndërveprimet në rrjetet sociale, disqet e shitura. Mendova se i kisha lodhur njerëzit, pas tre vitesh. Duhet heshtja herë pas here: vitin e ardhshëm nuk ka koncerte, 2019 do të jetë një vit pushimi. Kam nevojë të çlodhem pak, të udhëtoj. Më pëlqen të shkoj në Indi: të shkruaja një roman të frymëzuar nga ato vende. Dua të marr me qira një “bed&breakfast” në Islandë, një dhomë me piano, vetëm për të shkruar. Pastaj dua të shkoj në Amerikë, nga bregu në breg me makinë, me vëllain tim. E ndoshta dhe në Japoni, dhe disku im i ardhshëm do të frymëzohet nga tinguj oriental”, rrëfen Meta.
Ermali gjatë kësaj interviste tregon për jetën e vështirë në Shqipëri, për fillimin jo më të lehtë në Itali dhe sakrificat e nënës së për të. Ndërsa për Shqipërinë, Ermali thotë se kthehet herë pas here, dhe e merr malli të dëgjojë gjuhën mëmë.
“Në Shqipëri kam pak kujtime të bukura. Kishte një krizë të madhe ekonomike, nuk besoj se kam pasar ndonjëherë lodra. Ne jemi argëtuar shumë pak. Në moshën 13-vjeçare erdhëm në Itali. Për të ndryshuar jetën. Erdha bashkë me nënën, babai nuk jetonte me ne. Unë isha burri i shtëpisë. Një ditë ajo më tha: ‘Do të ishte mirë sikur të largoheshim nga këtu’. Heshta për një gjysmë ore dhe më pas iu përgjigja: “Në rregull, ti ik për këtu mendoj unë. Në atë moment nuk mund të merrte askënd. Kam qëndruar në Shqipëri me dy vëllezërit e mi më të vegjël, u kujdesa për ta. U përpoqa të jem një shembull i mirë, u kontrolloja dhe detyrat kur shkrunin. Im atë doli nga jeta ime në vitin 1990, nuk e kam parë për 28 vite. Ai mungonte edhe kur ishte. As nuk flisja me të kur ishte në shtëpi. Kam shkruar një këngë “ E ndaluar të vdesësh”, dëgjuesit e saj mund t’i bëjnë 2 llogari.”
“Isha egoist se nuk dita të fsheh dëshirat”
“Më kujtohet një episod i moshës 20-vjeçare që më bëri të qaj për një javë. Doja me çdo kusht një tastierë, por nuk kisha para per ta blerë, e aq më pak t’ia kërkoja nënës që punonte aq shumë. Një ditë kur kthehem në shtëpi motra ime hap derën duke buzëqeshur dhe më thotë që të shkoj në dhomë. Dhe tastiera ishte atje. Nëna ime kishte marrë hua për të ma blerë. Për disa ditë nuk e përdorja, u ndjeva fajtor. Po mendoja ta riktheja, mendova me vete se jam treguar shumë egoist dhe nuk kisha arritur të fshihja dëshirat e mia.
E ëma besonte shumë te Ermali.
“Ajo ishte violiniste e jashtëzakonshme, por në Itali nuk mundi të punonte si muzikante. Ajo u detyrua që të ndihmojë të sëmurët në spital”.
Ermali është single
Kisha një histori që zgjati 9 vite e gjysmë me Silvian, tashmë nuk jemi më bashkë, por datajet na përkasin vetëm ne. Tani jam i përqëndruar vetëm te muzika, nuk kam asnjë mënyrë dhe dëshirë për të bërë diçka tjetër.
Vajza ideale për Ermalin?
Më ndikon aspekti fizik, por pas tij duhet të jetë një personalitet i fortë. Kam dobësi pvr vajzat argëtuese. Nëse nuk stimulohem nga këndvështrimi intelektual dhe emocional më bie interesi. Sa per aventura kam pasur shumë.
Koncepti i tij për dashurinë
Nuk e kuptoj shumë. Gjëja më e rëndësishme është që së pari të jesh mik e të duash, vetëm atëherë mund të ndërtosh diccka. Nuk duro xhelozinë. Nuk jam xheloz dhe nuk më pëlqen ta vuaj xhelozinë.
