Nga Skënder Minxhozi
Shumëkush e priste një kacafytje “live” të opozitës në gardhin rrethues të projektit të parkut të fëmijëve që po ndërtohet tek Liqeni. Ishte parathënë kjo nga deklaratat e ashpra të PD në Parlament dhe jashtë tij, si dhe nga ndjeshmëria e lartë që opozita ka treguar qysh në krye të herës ndaj asaj që ndodh tek Parku.
Në lidhje me projektin në fjalë sot ka qëndrime nga më të ndryshmet. Përtej asaj që thuhet e shkruhet (apo edhe bërtitet), ajo që mund të thuhet pa frikë edhe në mes të kësaj zallamahie urbanistiko-politike, është se ai park fëmijësh mund të mos ishte ndërtuar fare dhe sërish nuk do të ndryshonte asgjë në Tiranë. Kryeqyteti ka, edhe kështu, një listë të gjatë nevojash të tjera, të cilat kërkojnë zgjidhje urgjente.
Gjithsesi sherri për parkun tashmë është i pakthyeshëm dhe duket se opozitën nuk e kanë mbajtur nervat dhe logjika, pa u përzier “në vetë të parë” në sherrin me Veliajn. Sot në kodrat e Liqenit ka pasur përleshje deputetësh me policinë dhe deklarata që u ngjanin atyre që rëndom i dëgjojmë të enjteve në Kuvend. E gjitha kjo duket se krijon një situatë, ku opozita po krijon disa kosto që ndoshta do të ishin mirë të evitoheshin në momentin aktual. Ngushtësisht për të mirën e saj, më shumë sesa për interesin e përgjithshëm. Dhe ja pse:
Së pari, opozita duhet të tregohet shumë e kujdesshme me raportin delikat që ka me shoqërinë civile. Për hir të së vërtetës, sot protestojnë për ndërtimin tek Parku, një numër ambjentalistësh dhe aktivistësh civilë, të cilët e kanë bërë të qartë më shumë se një herë se nuk duan ta përziejnë aksionin e tyre, me punët e politikës. Janë botuar disa foto, deklarata e materiale mediatike, të cilat e bëjnë të qartë këtë distancë që ambjentalistët kanë të kërkuar të mbahet mes tyre dhe partive politike. Duke u hedhur mbi gardhin e parkut, opozita e dëmton rëndë imazhin dhe rolin e shoqërisë civile, në kërkesat e saj të afishuara.
Së dyti, një ashpërsim i skajshëm i sherrit për Parkun në këtë moment, rrezikon të vendosë në plan të dytë disa emergjenca të tjera të kryeqytetit, të cilat ndoshta do të kërkonin më shumë angazhim dhe presion qytetar e politik, sesa projekti në fjalë. Fokusimi tek një park lojrash nuk shbën krizat e vjetra dhe të reja që kalon sot Tirana.
Së treti, duke u hedhur në sulm për Parkun, thënë me fjalë të tjera duke u përplasur fort dhe përballë me kryetarin e ri të bashkisë Erion Veliaj, opozitarët duhet të përllogarisin që kësisoj po ja konsolidojnë kundërshtarit të tyre politik karrierën politike dhe partiake. Nuk ka reklamë më të mirë për Veliajn, brenda panelit të tij politik, sesa një betejë publike me opozitën. Dhe të mendosh se kjo ndodh kur ai s’ka mbushur ende vitin e parë në krye të pushtetit të Tiranës. Përleshjet me policinë tek Parku janë vërtetë një shprehje e pakënaqësisë së përkrahësve të opozitës ndaj kryetarit Veliaj, por njëkohësisht ato rrezikojnë të jenë edhe një favor indirekt për imazhin dhe pozitën e Erion Veliajt brenda të majtës së sotme.
Së katërti, një konfrontim me administratën aktuale bashkiake për Parkun, nuk mund të mos çojë nëpërmend tek qytetarët e Tiranës, edhe sjelljen e paraardhësit të Veliajt, ish-kryetarit Lulzim Basha, në lidhje me të njëjtën hapësirë. Ende në një cep të digës së Liqenit, është i hapur një kantier, i cili duhet të ndërtonte të parin e disa komplekseve ndërtimesh, që do të mbulonin të gjithë zonën poshtë digës së Liqenit. A është e drejtë të bësh sot një betejë fizike për të ruajtur një pjesë të Parkut, kur dje ke dhënë mijëra metra leje ndërtimi, për territore që kanë qenë të lira, po në atë zonë?!
Së fundi, por jo më e parëndësishmja, duket se hedhja në sulm e opozitës për Parkun, apo edhe aktivizimi i saj në Kuvend, mund ta dëmtojnë me zhurmën dhe impaktin e tyre, fabulën e debateve të brendshme në PS, që la pas kongresi i partisë. Nuk ka rrethanë taktikisht më negative për atë që po bën sot Ben Blushi, sesa një ngritje e temperaturës mes pozitës dhe opozitës. Berisha ka qenë historikisht i zgjuar për ta ulur dozën e sulmeve të veta ndaj Nanos, Ramës e të tjerëve, kur në PS kishte konflikte të brendshme, ndërsa sot PD bën pikërisht të kundërtën. A është kjo gjëja më e zgjuar në këtë moment?
/javanews.al/
