Nga Elsa Vorfi
Në ditë si kjo e sotmja, ku rrallëherë kryeqyteti gëzon flokët e dëborës, një gjë e mirë që mund të bësh, është të bësh një ecje të gjatë në këmbë nëpër Tiranë, duke u munduar të mos humbësh kështu çdo flok dëbore që bie mbi flokët e tua.
Duket sikur e rralla dëborë i ka bërë njerëzit më të hareshëm, njerëz buzagaz nëpër ballkone që e shijojnë borën, fëmijë që i gëzohen më shumë se kushdo asaj, të rinjtë që mundohen ta ruajnë në memorien e telit të rrallën dëborë të Tiranës. Ecën ashtu lumturisht, ashtu siç vetëm natyra di të ta falë, e në këtë ecjen e gjatë, të ndodh që në një moment të jesh thuajse në një hap me zotërinj të mirëkollarisur e zonja “të bukura”, besnike të takave edhe në një ditë të tillë.
Teksa ecën e ecën, gati në një hap me këto zonjat e zotërinjtë, për një moment ndalon…Ndalon në kryqëzimin e radhës, semafori në të kuq, të duhet të presësh sekondat e jeshiles për të vazhduar rrugën. Ti pret, bashkë me ty dhe dy të moshuar, që i njohin mirë rregullat. Teksa pret bashkë me dy të moshuarit, vë re që zotërinjtë e kollarisur dhe zonjat e bukura me taka, që deri para pak sekondash i kishe në krah, për një moment i shikon në krahun tjetër të rrugës, ama semafori vazhdon në të kuq.
Teksa pres, i ndjek me sy, e shoh që ulen në kafen e parë fill përtej kryqëzimit, ndërkohë që dëgjoj dhe dy të moshuarit teksa pëshpërisin: “Ja, edhe nivel i lartë pale, të veshur e të kollarisur, e nuk respektojnë rregullat”. Kështu ndodh, e dëgjon shpesh për këta zonja e zotërinj togfjalëshin “nivel i lartë”, herë -herë mjafton një kollare apo një palë taka e përceptohesh “nivel i lartë”.
Teksa i shoh përtej rrugës tek ulen te kafja, rri e mendoj, ata ndoshta janë prindër, ndoshta janë dhe mësues, ndoshta janë nga ato njerëzit që predikojnë gjatë gjithë ditës për rregulla e shumë fjalë të tjera utopike, që i bëjnë moral për jetën, për punën, shumëçka mund të jenë në jetët e tyre ata njerëz të bukur në dukje, por që të lënë shije të keqe në sjellje.
Pastaj ”i vë gishtin kokës” e them: E para: Duhet të jesh falenderuese pse ata njerëz nuk kanë marrë automjetin e tyre për të shkuar deri tek kafja, e në këmbim të ndotjes apo dëmit që mund të bënin me automjetin e tyre, bëja hallall, justifikoi mosrespektimin e semaforit, kjo mund të jetë parregullsia më e vogël e tyre, mëkati më i vogël i tyre.
E dyta: Duhet të kuptosh që shumicës prej nesh që na ndodh të bëjmë kështu ecjesh të gjata në Tiranë, nuk na bëjnë përshtypje sjellje të tilla, vëmendjen na e merr marka e takave të zonjave “të bukura”.
E treta që i them vetes është: Ç’më rri e merresh me këto gjëra, këto do i shohësh çdo ditë në rrugët e Tiranës, të jepet sërish e tillë mundësi. Shijo borën, ndryshe ajo në shenjë revoltimi që s´po i jep vemendjen e duhur nuk do të duket më në këto anë.
