Nga Kimete Berisha
Ishte natë e vonë në spitalin e Prishtinës dhe një djalë i ri i lënduar në një aksident të rëndë trafiku, nëse nuk do t’i nënshtrohej operacionit urgjent rrezikonte të mbetej përjetësisht në karroce.
Doktori urdhëroi ta fusnin shpejt në sallën e operacionit, i dhanë anestezion dhe kur doktori u bë gati ta ngris shtratin për ta shtrirë djaloshin dhe për ta filluar operimin, shtrati, tha i prishur nuk ngrihej se nuk ngrihej.
Të ndodhur në situatë të pashpresë e të parrugëdalje, doktori me kolegë nuk i ndalin përpjekjet për ta rregulluar shtratin, e koha po kalonte, të sëmurit po fillonte t’i dilte anestezioni, por në një çast nervozizmi dhe trishtimi pse për një shtrat të vjetër, djaloshi do të mbetej përjetë i palëvizshëm, i ra, tha doktori shtratit fort me shqelm dhe në ato çaste ndodhi mrekullia, krejt papritur, shtrati u ngrit, djaloshi u operua dhe i shpëtuan jetën.
Në mesin e mjekëve tonë ka heronj! Si ky doktori të cilit s’kam marr leje t’ia përmend emrin.
Mos harroni. Ka profesionistë të mëdhenj Kosova që ne nuk ua dimë vlerën.
Ju kam treguar, atë natë dhjetori pas orës dy, kur mjeku në emergjencë ma mbështolli dorën e lënduar, mezi e preu fashën sepse gërshërë më të vjetra e më të ndryshkura nuk gjen as në muze.
Rrogat duhet t’u rriten doktorëve. Mos dilni prej greve pa ia ‘thy’ hundën Ramushit.
P.S.
Ani mangupi kanthënë, ‘mos ua mbani dertin politikanëve për viza’.
Pse ti Rambo, politikan je a? Pashë Zotin, që s’ka më i madh se Zoti, politikan të duket vetja!
Ani vëllai i tij (s’po guxoj me ja përmend emrin), qysh ish katandis me mjekër, suphan alla, me më ngu m’u Shefqeti e nxjerr t’veten me rrënjë.
