Mish derri me mollë dhe narden, i frymëzuar nga Jonida dhe Albi

Të premten në mbrëmje ia shtruam bisedës me Jonidën (Shehun) dhe Albin, i cili më rrëfente me një pasion të rrallë disa pjata kretase. Më tregonte për mishin e qingjit që bëhet sipas traditës së kaçakëve të Kretës apo për delen e tredhur. Por, në fund para se të ndaheshim, pasi kamarieri po na i ndërronte pak si shpesh kupat dhe biseda na ishte ëmbëltuar sa më s’ka, Albi më thotë: “Bën nëna ime një mish derri me ftonj dhe kumbulla që ta heq mendjen”. U tregua menjëherë i gatshëm ta merrte në telefon, në mënyrë që t’i merrja recetën, por druaja se mos zonjës do i duhej pak mundim të na e niste me sms, prandaj i rashë për shkurt: “Lëre, se e gjej vetë”. Ja kështu u ktheva në shtëpi me idenë që do bëj një copë të mirë tuli derri me ftonj.

E para, ftonjtë në darkë qenë mbaruar nga një njeri i padukshëm, me gjasë pjestar i familjes sime.

E dyta, kumbulla nuk kisha, por ama kam narden dhe mollë.

Prandaj, herë tjetër do i bie në qafë nënës së Albit, ndaj nuk e ndryshova planin. Mish derri, por me mollë, qepë të kuqe dhe narden. Kjo është një pjatë tipike e Toskanës, por unë marr guximin të përdor narden dhe verën e bardhë ta përgjysmoj me konjak, të shtoj ca erza që ata të Toskanës, nuk jua ka ënda, madje ndez edhe furrën.

Nëse dëshiron me gjithë mend ta shohësh si recetë kliko këtu: http://rozmarina.al/mish-derri-me-molle-dhe-narden-i-frymezuar-nga-jonida-dhe-albi/