Rama na tallte, na poshtëronte dhe na quante kazan, po tani çfarë do thotë?
Nga Berat Buzhala
Rama na kishte sharë, na kishte tallur, na kishte ofenduar, sa herë që kishim guxuar t’i thoshim se e ka shndërruar Shqipërinë në një strehë dhe parajsë të drogës, në një Kolumbi të Evropës. Që e kishte shndërruar Shqipërinë edhe në arë, por edhe në autostradë të drogës. Na quante, në shumës, “o portala”. Sepse sipas tij, nëse një portal qenka joprofesional, tendencioz, të tillë janë të gjithë të tjerët. Rama, duke mos mundur t’i mbyllte të gjitha vrimat që i hapeshin në internet, e zgjodhi një metodë më të thjeshtë dhe më efikase për t’u mbrojtur: njollosjen e të gjitha portaleve në bllok. Tek tuk digjej edhe ndonjë dru i njomë bashkë më të thatin, por kjo nuk e pengonte Ramën. Ai e kishte shumë me rëndësi të digjte çdo gjë që i dilte para vetës.
Për të mos u dukur keq, për arsye personale, më shumë kriminale, Rama nuk hezitonte t’i digjte edhe miqtë e tij, që kishin hapur ndonjë portal për të balancuar raportimet online. E kishte shumë më rëndësi të dukej i paanshëm: Ja, ky i shan të gjithë. Kuptohet, rezervohej në kritika vetëm kur ishte fjala për mediat e vërteta të kazanit. Ato me të cilat ky bën marrëveshje multimilionëshe. Për Ramën, dhe për avokatët e tij, më të dëmshme ishin ca media online me dy-tre gazetarë, të paguar për ibret, sesa koorporatat e mëdha me qindra punëtorë që po bënin propagandë në emër të tij. Sipas tij, e ardhmja e Shqipërisë rrezikohet më shumë nga një lajm i saktë për kanabisin, fatkeqësisht me gabime drejtshkrimore, sesa bie fjala nga një lajm i pasaktë, por i plasuar plot shkëlqim në mediat super të pasura.
“E shikoni se sa gabime drejtshkrimore i kanë”, thoshin të lemerisur avokatët e Ramës nëpër debate televizive. “Këta punojnë vetëm për klikime”, ia priste tjetri me po kaq dramë. “Kjo nuk është gazetari”, thoshte i treti, duke treguar ca tituj të tjerë në Facebook. Gjatë gjithë kësaj kohe, kushërinjtë e Saimirit, të shkallës së 10’të, po e shtrinin hegjemoninë e monopolit të drogës në të dy brigjet e Adriatikut, sipas të gjitha gjasave, duke paguar 30 mijë euro për një turrë.
Kuptohet, Sajo dhe Rama nuk dinin asgjë për çfarë po ndodhte rreth Adriatikut, sepse ishin me armë në krah, në vijat e para të frontit, duke luftuar portalet që po shpifnin për drogën. Të cilat në mënyrë joprofesionale po raportonin se si Rama dhe Saimiri po e kontrollonin këtë industri, në Shqipëri dhe me gjerë. Tash e pamë të gjithë, se këtë nuk e paskan bërë Rama dhe Tahiri, por e paskan bërë disa kushërinj shumë të largët. Prandaj Rama, me të drejtë, thoshte se mediat e kazanit po gënjenin. Do të duhej të kishim qenë më të kujdesshëm. Është shumë më rëndësi të bëhen të ditura shkallët e largësisë ose të afërsisë së kushërinjve.
Pas kësaj çfarë ndodhi, çfarë u publikua, ne morëm mësim. Rama vetëm duhet edhe të na tregojë se deri në çfarë shkalle, ose shoke, ne mbajmë përgjegjësi për të afërmit tanë? Unë do të thosha deri në të dytën, jo më larg. Gjithashtu, duhet të shërbejë si standard gazetarie që bisedat e përgjuara të trafikantëve të merren me rezerva. Qafirët kur flasin në telefon përmendin emra politikanësh, sa për t’u mburrur para njëri tjetrit.
Sido që të jetë, siç e tha edhe një mik i imi në FB: “Unë s’e kuptoj pse këta italianët i fusin hundët në punët tona… Ne nuk kemi vërejtje”.
Me një fjalë, italianët le ta luftojnë drogën dhe kontrabandën, por nuk kanë asnjë arsye që ta njollosin elitën politike shqiptare në këtë mesele.
/gazetaexpress.com/