Meqë Iva Tiço këtë periudhë po merret me rehabilitimin e gjermanit të fundit, kurse vetë po shkruaja një libër për Di Himën e hideve, Rozmarina mbeti në dorë të krostatave, të cilat sido që t’i rrotullosh krostatë mbeten.
Ndaj, sot u ngrita që me natë dhe u mora seriozisht me kusitë e tavat që kishin zënë ndryshk nga harresa.
Fillimisht, bëra një fileto në kripë, e cila u përpi për pesë minuta nga hamësit, me të cilët jetoj.
Nuk dua të krenohem, por e kisha qarë me lot sa shijuesit e saj vendosën të më bëjnë një monument me përmasa reale prej akulli. Por, meqë ishte zagushi, kjo vepër arti u bë ujë.
Për të parë recetën kliko këtu.
