Nga Arben Llalla
E patë ju, djemtë e Çamërisë, festën e Flamurit dhe 105 vjetorin e shpalljes së pavarësisë së Shqipërisë në Vlorë? Asnjëri nuk e përmendi Çamërinë, as kontributin e çamëve për shpalljen e pavarësisë në Vlorë më 28 nëntor 1912. E dëgjuat Metën, Ramën dhe Thaçin të përmendnin kontributin e shqiptarëve të Malit të Zi, Preshevës, Maqedonisë, Kosovës dhe siasporës, por askush nuk bëzani për shqiptarët e Çamërisë, rolin e burrave si: Kristo Meksi, Aristidh Ruci, Veli Gërra, Jakup Veseli, Rexhep Demi, Azis Tahir Ajdonati, Avni bej Delvina. Të paktën këta burra ishin zyrtarisht përfaqësuesit e viseve të Çamërisë, Janinës e Delvinës në Kuvendin e Vlorës më 28 nëntor 1912.
Por, askush nga politikanët, kryetarë shteti dhe kryeministra nuk i përmend. Nga kush kanë frikë? Nga Greqia e Dules, Anastasit, Belerit? Turp, Turp! Prandaj, ju, djemtë e Çamërisë thirrini mendjes dhe bëhuni bashkë, lërini mëritë politike, sepse askujt s’i ha palla nga politikanët e sotëm për Çështjen Çame. A e dini sa vlen Çështja Çame për Ramën, Metën dhe Thaçin? S’ka nevojë për shifrën, mjafton të ridëgjoni fjalimet e tyre.
E çfarë është Çështja Çame për politikanët në qeveri andej dhe këtej kufirit, qoftë në Shqipëri, Kosovë dhe Maqedoni? Është Çështje që ata nuk duan t’ia dinë, sepse kanë frikë mos i mbetet hatri Greqisë dhe nuk shkojnë me pushime verore. Apo mos mbetet ligsht Nikos Kotzias dhe nuk ua shtrëngon dorën.
Festojnë pushtetarët me flamur e për flamur, por nuk përmendin burrat e vërtetë të Çamërisë që sakrifikuan çdo gjë për pavarësinë e Shqipërisë. Njëri bërtet se mos të ishin ata të anës së tyre nuk do të bëhej Shqipëria e pavarur, tjetri çirret, jo bre ata tanët ishin më trima e burra, por të mjerët harrojnë se ata shqiptarë, qoftë andej e këtej kufirit shtetëror nuk nënshkruan aktin e pavarësisë e luftuan për të rrahur gjoksin, por sepse donin të ishin të lirë, me kombësi e gjuhë më vete.
Kryeministrit Rama Çështja Çame i duhej, vetëm atëherë kur ishte në hall, tani ka filluar të merret me çështje personale, duke dërguar sms për braktisjen e Çështjes Çame, madje arrin sa t’u thotë vartësve të tij që atij dhe këtij nuk duhet t’u dërgojnë ftesa më 28 nëntor. Mjerë kombi që pret zgjidhje afatgjatë nga njerëzit që merren me fcb dhe sms.
I përmendi Hashim Thaçi të gjithë , duke falënderuar në fjalimin e tij nga diaspora, Kosova, Lugina e Preshevës, Maqedonia e Mali i Zi, por nuk e përmendi Çamërinë. Përse? Vallë mos e harroi? Jo, nuk besoj që një njeri që thirret Komandat i Përgjithshëm i UÇK-së, që kishte në betimin e saj çlirimin dhe bashkimin e shqiptarëve të harrojë tokën e bekuar të Çamërisë. A mendoni se Thaçi i diplomuar në histori të harronte në falënderimin e tij me rastin e 105 të Pavarësisë në Vlorë termin “Çamëri”? Po bre, burra si Hashim Thaçi do mund të harrojnë udhëtimet me aeroplan për në Athinë, për një kafe me grekët?
Nejse, puna është se gjithnjë këshillat e pleqve vlejnë dhe ata kanë thënë: “Gomarin e nxjerr vetë i zoti nga balta”. Dhe djemtë e Çamërisë që janë të shumtë, punëtorë, të pasur t’i lënë mënjanë mëritë personale, por t’i përvishen punës për Çështjen Çame, çështjen e tyre, pasi nëse presin nga pushteti andej dhe këtej kufirit, Çamëria është e shitur dhe e harruar për disa shtëpi pushimi andej nga Kalkidhikia.
