Nga Elona Caslli
Të diskutosh mbi parimet e demokracisë nga një foltore e televizionit Top Channel, është njësoj sikur të flasësh për lirinë e mendimit dhe të fjalës në një qeli burgu politik.
Në rastin konkret bëhet fjalë për një burg mediatik, ku ‘”nuk ekziston asgjë, veç së tashmes së pafundme, ku Partia është e pagabueshme” do të shprehej George Orwell.
Nga foltorja e këtij burgu mediatik zonja Jozefina Topalli,do të shprehej se kushti që duhet plotësuar për largimin e Edi Ramës, është largimi i zotit Lulzim Basha.
Me pak fjalë, zonja Topalli një vit para zgjedhjeve, paraqet si zgjidhje të vetme largimin e kreut të opozitës.
Nuk marr përsipër të bëj avokatinë e kreut të opozitës. Po e marr të mirëqenë atë çka thotë zonja Topalli dhe njëkohësisht po i sjell në vëmendje disa pyetje zonjës në fjalë;
1. Kjo zgjidhje që zonja paraqet sa e arritshme është një vit para zgjedhjeve?!
Të sugjerosh një zgjidhje për një problem apo situatë të caktuar, do të thotë që kjo zgjidhje të jetë e prekshme dhe e zbatueshme. Në rast të kundërt nuk është zgjidhje, por veçse utopi. Utopitë nuk shërbejnë në këtë rast për të ndryshuar situatën, por kontribuojnë në pandryshueshmërinë e saj dhe përputhen më së miri me përmbajtjen dhe misionin e foltores në Top Channel.
2. Zonja në fjalë duke qenë se është në dijeni të një të vërtete kaq tragjike lidhur mbi kreun e opozitës, çfarë ka bërë gjatë gjithë kësaj kohe për ta ndryshuar këtë të vërtetë tragjike brenda Partisë Demokratike?!
Nuk më rezulton se kreu i opozitës shfaqet apo zhduket në varësi të fjalës së zonjës Topalli. Situatat nuk zhbëhen me fjalë, por me veprime konkrete.
Lulzim Basha mund të jetë gjithçka, por të nisësh një fushatë për të hequr kreun e opozitës një vit para zgjedhjeve, më duket gjithçka, veçse logjike e shëndetshme dhe e ndershme jo.
Gjithçka në jetë është çështje kohe. Mund të jem gabim, por koha kur zonja Topalli ka vendosur të shfaqë zgjidhjen e saj, më rikujton shfaqjet e të ashtuquajturës “shoqëri civile” në këtë vend, e cila në pamundësi për të lëvduar apo për të përligjur veprimet e kreut të pozitës, kërkon shkarkimin e kreut të opozitës.
Në optikën time modeste, statusi i zonjës në fjalë do të merrte kuptim, nëse opozita humb zgjedhjet vitin tjetër. Në këtë rast do të përbente një zgjidhje të prekshme dhe të zbatueshme dhe jo veçse një utopi çoroditëse për publikun.
Post Scriptum – Rroftë Demokracia në Top Channel!
