Nga Edi Oga
Pas kaq shumë javësh me jetë të rrudhura, me shtrëngime, izolime, pamundësira, rebelime, gjoba, sakrifica të pamenduara ekonomike, shqiptarët mezi ç’presin t’i kthehen asaj jete që bënin përpara epokës me emrin e tmerrshëm “COVID – 19”!
Nën kërcënimin real të humbjes së jetës nga koronavirusi, shqiptarët iu bindën qeverisjes dhe vepruan njësoj si qytetarët e çdo vendi tjetër në Botë.
A u mbyllëm vonë? A u mbyllëm herët? A u mbyllëm më “egër” se sa ishte e nevojshme?
A u ofrua ndihma shëndetësore në mënyrë profesionale? A u abuzua me ndihmat?
Përgjigjet për këto pyetje mund të mos vijnë kurrë, edhe në ardhshin mund të mos fajsojnë askënd, edhe në fajsofshin, askush do të gjykohet, edhe nëse dikush gjykohet, kurrnjeri do të dënohet. Nuk ka ndodhur asnjëherë në këtë vend, tre dekada nga kjo anë, që një pushtetar të dënohet për veprime apo mosveprime të tij, të cilat kanë sjellë pasoja të rënda në ekonominë, shëndetin apo jetën e qytetarëve shqiptarë!
Nuk u dënua askush për viktimat e vitit ‘97, për të vdekurit në Gërdec, për të vrarët në shesh… Kur pushtetarët nuk u gjykuan për jetë të humbura, si mund të gjykohen për jetë të shpëtuara? Sepse, në diskursin e qeverisë (lexo: kryeministrit) kjo luftë u fitua me një sukses spektakolar! Priteshin 18.000 viktima dhe humbën jetën një fraksion mjaft i vogël i këtij numri (ndjesë për përdorimin si statistikë të personave realë)!
Ai pretendon një medalje për këtë!
Le t’ia japim një medalje! Pavarësisht të gjithave, stresi i ditëve të tij dhe i personave përgjegjës, në mars-prill, ka qenë mbinjerëzor!
Problemi është një tjetër! Është pretendimi i tij i shpallur për të vazhduar të qeverisë edhe përtej kësaj periudhe të pazakontë. Madje, shumë janë të bindur se ai po përgatitet të qeverisë shumë gjatë.
Dakord edhe me këtë pretendim!
Kushtetuta jonë e lejon një pushtetar të rrijë në pushtet sa herë partia e tij fiton zgjedhjet e ndershme dhe demokratike.
Ndalemi pak këtu.
Mbase shqiptarët duan të votojnë përsëri për këtë forcë politike të udhëhequr po nga ky individ politik, por nëse ata preferojnë të ndryshojnë, a do të jenë ata të lirë ta vendosin këtë me votën e tyre?!
Jo, nëse mentaliteti është ai i këtyre ditëve.
Jo, nëse aktiviteti shoqëror dhe ekonomik komandohet me akte normative dhe statuse Facebook-u!
Jo, nëse nuk rishikohen disa ligje të ndryshuara kushtetuese që cënojnë apo heqin të drejta themelore të njeriut!
Jo, nëse nuk na kthehen liritë e hequra me dhunë apo me manipulim të mendjes!
Jo, nëse nuk rikujtojnë të këqijat që na kanë ardhur nga “kultivimi” i kultit të individit!
Mbase të gjitha këto ndodhën si reagim për të kontrastuar epideminë, por “rastësisht” ato mund të shërbejnë edhe si prova gjenerale të vendosjes së një autokracie!
Autokracia është paradhoma e diktaturës. Ne e kemi provuar diktaturën dhe nuk duhet të harrojmë kurrë se ajo nuk ishte asfare një përvojë që do ta donim ta jetonim sërish!