Letër e hapur për opinionin publik shqiptar.
Nga Ibrahim Topalli*
Përshëndetje vëllazërore nga Izmiri për zotin Shpëtim Idrizi, nënkryetari i Parlamentit të Republikës së Shqipërisë, Kryetari i PDIU-së.
Përshëndetje Vëllai Ynë Shpëtim Idrizi!
Përshëndetje të dashur motra, vëllezër, miq, shokë e dashamirë!
Përshëndetje Shqipëri!
Përshëndetje i dashur Kombi im Shqiptar!
Të dashur shqiptarë të mëmëdheut tim, siç e dini mirë që ne, motrat e vëllezërit tuaj larg mëmëdheut, diaspora shqiptare, ku këtu e kam fjalën dhe kryefjalën për vehten time dhe për miliona shqiptarë të Turqisë, ne u rilidhëm me ju, me tokën Amë, me dheun Atë pas një shekulli.
Kaluan shumë kohë, por që katër breza, pra gjyshi, babai, unë, fëmijët e mi, fëmijët e fëmijëve te mi nuk ju harruam kurrë, edhe pse ti i dashuri Atdheu ynë, na pate mënjanuar, na pate tjetrësuar e nuk na përmendët e përshendetët kurrë, në kurrë nuk jua harruam se gjaku nuk bëhet ujë.
Shumë vonë, u rinjohëm me tokën amë, shumë vonë u takuam me shtetin atë. U ritakuam, vetëm atëherë kur u zgjuan bijtë dhe bijat e shqipes dhe u kujtuan për ne. Na e bëtë ta kuptojmë shumë vonë se as ju s’na kishit harruar kurrë neve dhe e dinit mirë që kishit motra e vëllezër këtu, biles miliona e miliona.
Kur u rinjohëm, fakti na gëzoi shumë se ju tani ishit bërë të zotët e vëndit, ishit bërë dikushi, po drejtoni Shqipërinë, po i dilni për Zot Atdheut, Mëmëdheut, Identitetit e Dinjitetit Kombëtar, vehtes tuaj dhe neve. Zoti kishte falë bij e bija shqiptare që s’na kishin harruar neve kurrë, madje na kujtuan, na nderuan dhe na erdhën për vizitë tek ne.
Dhe kjo ishte gjë e paimagjueshme nga ne, sepse kishte kaluar fiks një shekull, gjyshi im dhe babai im kanë ndërruar jetë pa ju pa më juve, pa parë atdhenë, ikën në botën e amshuar me lot në sy, me mallë për Shqipërinë, Çamërinë, Kosovën, Iliridën, Luginën, Plavën, Gucinë, Ulqinin e Tivarin. Ata ikën, por amanetin na e lanë neve.
Amanetin dhe Besën e shqiptarit na e mësuan prindërit tanë dhe dimë ta mbajmë. Siç e kemi mbajtur deri më sot do e mbajmë brez pas brezi sa të jetë jeta. Por, kur patëm privilegjin të kemi zyrtarët e Tiranës në shtëpinë tonë u vështirësuam t’u besojmë syve tanë në atë kohë… po falë Zotit ishte realitet. E besuam se pas një shekulli që jetuam jetimë, e kishim nderin të shofim në sofrën tonë, bijtë e bijat nga mëmëdheu ynë.
Edhe pse ishte takimi ynë i parë me përfaqësuesit e shtetit amë, ishte ritakim i shumëvonuar, por i duhur që u bë me njerëzit e duhur, në kohën e duhur.
Të dashur motra e vëllezër shqiptarë, pas një shekulli kësaj udhe i printe biri juaj, i lindur në Tiranën e Shqipërisë së vogël nga një nënë prej zemrës së Gegërisë e nga një baba prej zemrës së Toskërisë Shqiptare nga martirja jonë Çamëri, ai ishte biri juaj, i dalur nga gjiri juaj, ai ishte Shpëtim Idrizi.
Nanëbabja (gjyshja) e tij, një zonjë siç e kanë zakon burrneshat shqiptare, atij ia kishte vënë emrin Shpëtim, dhe siç e kishte emrin ashtu ishte ai vetë.
Ai ishtë i pari që u kujtua për jetimët e mëmëdheut jashtë shtetit amë. Vite përpara ishte ai, i pari që erdhi tek ne, pas një shekulli. Ky djalë fisnik me dinjitet e vetëdije na rizgjoi neve dhe vetëbesimin tonë në identitet, na tregoi historinë tonë, na bashkoi të gjithëve, na ftoi në mëmëdhe si me qënë vëllezërit dhe motrat e tij. Na kërkoi falje në emër të shtetit shqiptarë “që s’kemi kërkuar e pyetur për ju një shekull” dhe na premtoi se kjo nuk do të ndodhë kurrë më.
Të dashur shqiptarë, ne këto fjalë s’i kishim dëgjuar fare për katër breza me radhë, ishin fjalë të sinqerta që po dëgjojshin veshët tanë. Për këtë ne ato fjalë që na i tha Shpëtim Idrizi, i quajtëm fjalë të shenjta të thëna për ne.
I rreshtuam kërkesa të shumta vëllait tonë. Por, duke e nënvizuar që ne këtu, siç nuk kishim deri më sot edhe sot e nesër nuk kemi nevojë për përfitime ekonomike nga mëmëdheu ynë, ne jemi mirë sot, jemi dikushi sot, kemi arritur, s’duam gjë nga ju, por Shpëtim Idrizit i kërkuam gjërat si më poshtë:
Ne duam dhe kemi nevojë për “dinjitetin” tonë shqiptar.
Ne kemi nevojë për nga një “grusht dhe” nga të katërt Vilajetet Shqiptare për t’ua vënë te varri gjyshërëve e baballarëve tanë, pas një shekulli.
Kemi nevojë për “flamurin kombëtar”.
Ne kishim dhe kemi nevojë për një “abetare shqiptare”.
Ne kishim dhe kemi nevojë “me ju pa juve”, “me u çmallë ne me ju”, “e ju me ne”.
Ne kishim e kemi nevojë me ju pa juve në shtëpinë tonë, që t’ia tregoj realisht brezit të pestë, mbesës time Irisës që ne jemi shqiptarë, të lidhur me mëmëdheun, ne jemi ju, e ju jeni ne, në jemi një komb, dhe kemi Veç një Atdhe!
Motra e vëllezër e shqiptarë, i pari që të gjitha këto, neve na i realizoi, na i dhuroi ishte vetëm Shpëtim Idrizi.
Tani nuk po shkruaj e flas në emër të të gjithë shqiptarëve të Turqisë. Unë po ju shkruaj në emrin tim, të familjes time, në emër të mijëra e mijëra shqiptarëve që ti vëllai im Shpëtim i njohe, i nderove e i respektove. Unë po flas në emër të shumë anëtarëve të Diasporës Shqiptare “Besa të Turqisë”, në emër të shumë e shumë shqiptarëve nga Çamëria, Shqipëria, Kosova, Ilirida, Lugina, Sanxhaku, Plava e Gucia.
I dashur vëlla, ne jemi diaspora juaj, ne jemi tuajt, por e dimë pragun tonë dhe nuk ju përzihemi në politikat e brendshme tuajat. Por me këtë ketë duam t’i tregojmë opinionit shqiptarë se fiks pas një shekulli kush pyeti për ne, kush ishte tek ne, e kush bëri për ne.
Vëllai im Shpëtim, nuk po të shkruaj, që të të shtohet numri e votës ditën e djelë. Jam në dijeni që populli ynë shqiptar, di për cilën parti të votojë. Siç na e thua edhe ti, e di shumë mirë që të gjitha partitë, të gjitha institucionet janë tonat, janë të shqiptarëve. Ngaqë zgjedhjet dhe votimet janë festa e demokracisë, ne me gjithë zemër edhe përse përkrahim ty, Shpëtim Idrizin dhe PDIU-në, ne si diasporë mbështesim Shqipërinë tonë. Duam Shqiptarinë tonë, ne ju duam të gjithëve pa dallim politik, krahinor apo fetar. Që të gjithë ju jeni të tanët, dhe të gjithë ne jemi të tuajt, jemi të mëmëdheut, jemi të një kombi, Jemi Një!
Unë po të shkruaj vëllazërorçe dhe të lutem që këtë letër ta botoni në të gjithë median e shkruara shqiptare që ta dinë të gjithë shqiptarët çfarë kë bërë ti për shqiptarët, për Diasporën Shqiptare, pra për ne.
Ti, Shpëtim Idrizi je i pari zyrtar i shtetit amë që na e tha haptas pa asnjë hezitim se ne të gjithë shqiptarët jemi një, s’kemi dallime krahinore apo fetare. S’ka shqiptar të Shqipërisë apo i trevave tjera shqiptare, ne Jemi Një e kemi Veç Një Atdhe dhe ne do të bashkohemi në një shtet të gjithë së bashku aty ku na e ka falë Zoti.
Edhe pse e di shumë mirë që kërkesën që ta bëra në fillim të këtij muaji dhe që më erdhi javën e kaluar. Si gjithnjë nuk e bë për reklamë, unë dua të ja tregoj opinionit shqiptarë këtë këtu.
Të dashur shqiptarët e mi, unë me 3 qershor i kërkova nënkryetarit të Parlamentit të Shqipërisë, kryetarit të PDIU-së zotit Shpëtim Idrizit, një “grusht dhe” për t’ja vënë tek varri gjyshit tim me 27 Qershor, e kur hapa paketën e ardhur nga ai si gjithnjë më surprizoi.
Paketa së bashku me flamurin tonë kombëtar dhe abetare, kishte brenda jo veç një “grusht dhe” nga Shpëtim Idrizi. Por, paketa kishte edhe nga një “grusht dhe” nga e gjithë Shqipëria. Çdo “grusht dheu” kishte emrin se kush e ka dërguar për gjyshin tim. Një “grusht dheu” nga Tahir Muhadini, Mesila Doda, Aqif Rakipi, Hekuran Halili, Bujar Muça, Vjollca Braho, Marin Rami, Omer Mamo, Nusret Avdullai, Reme Lala, Fatos Hoxha, Spartak Meraku, Zef Doçi, Lueda Sina, Albano Idrizi, Liljan Idrizaj, Krenar Lasko e edhe nga Sait Fishta i Shkodrës së gjyshit tim, po ashtu edhe një “grusht dhe” nga kryetari i Shoqatës “Çamëria” Abaz Hadoja, nga kryetari Shoqatës “Çamëria” e Kovosës Nexhmi Muqiqi e shumë e shumë të tjerë. Me të gjithë këta zonja e zotërinj kam pasë nderin të njihem. Ata janë të gjithë shokët e Shpëtimit, miqtë tij, ekipi i tij, ekipi i Partisë Drejtësi, Integrim dhe Unitet, shkurtimisht njerëzit që kanë “Veç Një Atdhe!”. Dhe këta të gjithë e dinë amanetin e të parëve, e dinë që gjaku s’bëhet ujë dhe janë të betuar ta çojnë në vend atë amanet. Për këtë e shumë gjëra ju jam mirënjohës unë, po dhe mijëra shqiptarë të Turqisë.
Kryetar, ne, Diaspora Shqiptare e Turqisë vazhdimisht ndjekim nga afër politikbërjen kombëtariste konstruktive tuajën dhe të partisë tuaj. Ne ndoqëm me kureshtje dhe sot që mbydhet po mburremi e krenohemi me fushatën shembullore që bëtë. Fushatë e bazuar tek modeli dhe vlerat që ju dhe PDIU-ja synoni t’i ofroni shqiptarëve e Atdheut tonë. Siç e keni treguar gjithnjë në politkë që ju jeni politikani më konstruktiv në Shqipërinë e vogël, edhe në këtë fushatë e treguat që ju nuk i jepni përkrahje denigrimit dhe fyerjeve në konkurencën politike. Ju siç po e tregoni për vite me rradhë në foltoren e Parlamentit të Tiranës edhe në këtë fushatë me sinqeritet, mençuri dhe strategji konkrete treguat që jeni partia kryesore që ka bërë, që di të bëjë dhe do të bëjë edhe më shumë për dinjitetin, vlerat, ekonominë, zhvillimin, identitetin, diasporën dhe bashkimin tonë kombëtar.
Të dashur motra e vëllezër, nesër, ditën e Dielë (25 Qershor 2017) mëmemëdheu ynë ka zgjedhjet e përgjithshme parlamentare.
Qytetarë të Shqipërisë tonë, jeni të lutur të merrni pjesë në zgjedhje e të votoni, sepse të ushtrosh të drejtën e votimit në zgjedhje e të votosh është festë. Në këtë festë, vota jote forcon sonranitetin tënd, sovranitetin kombëtar. Dhe për këtë ne, të gjithë shqiptarët së bashku mos të harrojmë që s’kemi tjetër, Veç Një Atdhe!
Kam besimin e plotë që zgjedhjet do kalojnë siç i ka hije shqiptarit, ku do t’i bëjmë votimet, Bajram e Festë. Për këtë ju uroj zgjedhje të mbara Nëna jonë Shqipëri. Uroj që këto zgjedhje të jenë të hajrit për të gjithë Shqipërinë e për mbarë kombin Shqiptar. Uroj të jenë dritë e gjelbër për aspiratat e mbarë kombit tonë shqiptar.
Uroj suksese për të gjitha partitë e Republikës së Shqipërisë që garojnë në këto zgjedhje. Uroj zgjedhje me standartet e kërkuara dhe të jenë hapa të avancuar për demokracinë kombëtare shqiptare.
Suksese vëllai im Shpëtim Idrizi, suksese PDIU, me gjithë zemër uroj të dilni faqebardhë.
Këtu së fundmi po gjej rastin të jua uroj Bajramin e Madh të gjithë shqiptarëve.
Me të vërtetë që ne kemi Bajram e Pashkë, Por Shqiptarinë e kemi bashkë.
Ne, Kombi Shqiptar kemi Veç një Atdhe!
Vëllazërisht i juaji,
Ibrahim Topalli
24 Qershor 2017
* Shënim: Për ata që nuk më njohin: Unë İbrahim Topalli, jam një ndër vëllezërit tuaj denbabaden shqiptarë në Alaçatı-Çeşme të Izmirit, Turqi. Biznesmen dhe ish-politikan me dinjitet e identitet shqiptar. Anëtar i Kryesisë Diaspora Shqiptare-Besa në Turqi.
