Nga Bledian Koka
“Qeverisë i vjen fundi kur e do populli”, perifrazoi Lulzim Basha fjalët e John Lennon për të thënë sesi e shikon ai rrëzimin e Edi Ramës. Edhe më i nënshtruari popull reagon, por kur opozita është vërtetë, kur opozita nuk është në gjumë dhe është i lidhur realisht me këtë vend.
Lideri i opozitës nuk mund të jetojë part-time në Shqipëri, dhe gjatë këtyre vizitave të ftojë popullin të dalë në protestë se ashtu është një muhabet. Lulzim Basha nuk është në gjendje të krijojë frymë, për të bërë këtë ka dështuar çdo ditë.
Lulzim Basha thotë se ai nuk ka krijuar një grup parlamentar me elemente kriminale, por nga ana tjeter harron që i dha demokratëve një grup eunukesh politikë të rinj që nuk përfaqësojnë asnjë element sigurie që bart në vetvete marka e PD-së.
Lulzim Basha përmend çdo dalje publike të riun Estref Halili, që vrau veten për dy gramë hashash, por nuk ia përmend dot shqiptarëve emrat e oligarkëve që po ia marrin frymën ekonomikisht të njëjtëve.
300 ditë opozitë të Lulzim Bashës nuk kanë asnjë ndryshim nga 300 ditët e para të qeverisë Rama 2. Të dyja bashkë si opozita e Bashës edhe qeverisja e Ramës janë të dëmshme për Shqipërinë dhe për shpresën e shqiptarëve.
Këta të fundit nuk ikin vetëm se qeverisja është e keqe, ata ikin edhe sepse nuk shohin shpresë tek opozita që sot ka fytyrën e Lulzim Bashës.
p.s…dhe derisa Lulzimi të kuptojë sesi një lider opozite shfaqet si alternativë për popullin e tij, populli deri atëherë do ketë gjetur një alternativë tjetër që Basha nuk ishte kurrë…