Nga Albinot Maloku
Ngecjet, sfidat, problemet, stagnimi ekonomik, politik e diplomatik sipas agjendës së përgatitur nga stafi i Presidentit në ardhje për 50 minuta do të harrohen me 8 prill të 2016, kur pritet që të inaugurohet Presidenti i ri i Republikës së Kosovës, Shkëlqesia e Tij, Hashim Thaçi. I përgatituri për t’ua mësuar nxënësve historinë u bë histori më vete!
Realizuesi i ëndrrave dhe qëllimeve të tija, veç se u zgjodh President i vendit mes gazit lotsjellës, koktejlit e molotovit për herë të parë, siç ka merak ta quajë çdo veprim të tij, po e bënë inaugurimin e tij si President i Republikës, ndryshe nga gjithë të tjerët.
Ka ftuar personalitete nga e gjithë bota, ku ka pas mundësi të ketë qasje për t’i dërguar ftesat, madje edhe Presidentin e Serbisë intensivisht armike e ka ftuar që t’ia shohë ai surratin deri sa ky po vije në fronin e të parit të vendit. Për t’i bërë gjitha këto e në këto rrethana që gjendet shteti i Kosovës, i pranuar vetëm nga 111 shtete, por jo edhe nga Organizata e Kombeve të Bashkuara, e për t’u munduar t’i prezantosh si veprime normale, duhet të jesh Hashim kokë e këmbë.
Seanca për ta zgjedhur Presidentin e Kosovës, njeriun që në nivelin personal pa dyshim është më i votuari në zgjedhjet e fundit, nuk ishte e lehtë. Procedurat u përsëriten tre herë dhe në fund edhe kundër-kandidati i tij, Rafet Rama ia dha votën Hashim Thaçit dhe në raundin e tretë e mori drejtimin e Zyrës së Presidencës me 71 vota. Hallakam pati brenda e jashtë Kuvendit të Republikës së Kosovës. Opozita e vetëshpallur e bashkuar, dhe e frustruar deri në palcë e kundërshtoi hë për hë këtë President, mirëpo numrat i pati kandidati për President, Hashim Thaçi.
Presidenti i ri i Republikës u gëzua, por këtë gëzim e ndau menjëherë duke i dhuruar një buqet me lule deputetes më të re të Kuvendit të Kosovës, të kësaj legjislature, bijës së ish-presidentit Ibrahim Rugova, zonjës Teuta. Kjo e fundit nuk tregoi që ka edhe aq kulturë, edhe pse kishte një baba që kultura dhe urtësia e tij, e bëri figurë veç historike, edhe me renome botërore, – për t’u ngritur në këmbë e për ta uruar kandidatin që i dha votën dhe për ta falënderuar që e ndau këtë gëzim me të. Gjithsesi, këtë moment televizionet e duan dhe e paraqesin si dekikë historike.
Në Kosovë është gjithçka historike, e kjo nuk është çudi kur Kosova është parahistorike. Opozita që nuk po del se ishte aq e bashkuar, menjëherë pas këtij rasti i zunë derën Gjykatës Kushtetuese dhe kjo e fundit, e edhe ata që punojnë në të, mesa duket nga të gjitha institucionet shtetërore e kanë rrogën hallall, ngase aty ka vite që punohet shumë. Opozita kërkoi këshillë nga Gjykata Kushtetuese, nëse Hashim Thaçi ka ardhur si President duke respektuar procedurat ligjore dhe Kushtetutën e vendit. Pasi punuan disa ditë ata të Kushtetueses, e bile me intensitet të shtuar, pak ditë para 8 prillit të 2016 e dhanë përgjigjen. Në vendimin e Kushtetueses hidhet poshtë si e papranueshme dhe e paargumentueshme ankesa e tri partive opozitare, Vetëvendosje, AAK dhe NISMA, dhe se e mbyll debatin e muhabetin për atë nëse Hashim Thaçi është në rregull e me letra President i Republikës. Gjithsesi, ka qenë veprim më i paduhur i opozitës që iu drejtua Gjykatës Kushtetuese për këtë, kur edhe studentët e vitit të parë të drejtësisë e kanë parë se me çfarë preciziteti i ka shkuar procedurës Kuvendi i Kosovës, zgjedhjes së Presidentit të vendit atë ditë gazi në Kosovës.
Me 26 shkurt 2016 në Prishtinë, në Kosovë, në çdo ambient privat e publik sytë ishin të kthyer nga televizioni. Ngjarje, plot ngjarje dhe në fund, Habemus Presidentum – E kemi Presidentin. Krijohej përshtypja se u ba nami që vendi e zgjodhi Presidentin. Një natë përpara e thash në emisionin “Pa fund” të televizionit të vendit; Kosova është shtet, Republikë me President, ku zgjedhja e Presidentit në nivelin personal të qytetarëve, në Kosovën me ekonomi të ngecur, korrupsion në nivel, nepotizëm politik e familjar nuk është se do të duhej përjetuar si gëzim i ekzaltuar ose se u ba nami i botës. Urime President i Kosovës! Sfidat për ty janë të mëdha, si ato kolektive, por ama edhe ato personale do t’i kesh edhe më të mëdha. Ta dhashë Zoti të mbarën Shkëlqesi!
