Nga Fatjon Gjinaj
90-të nga 100 heronjtë e luftës për demokraci dhe shtet grek ishin dhe mbeten shqiptarë. Ia dhamë këtë nder Greqisë bashkë me shpërblimin që mori falë gjakut dhe penës që shkriu dhe derdhi elita e kombit tonë. Ata dhanë mundin dhe jetën jetën për t’a mëvetësuar fqinjin e kërcënuar nga të gjitha anët. Çliruan Greqinë nga njëra anë por nga ana tjetër deshën të tregojnë forcën e një populli të sunduar që ruante dhe manifestonte një ndërgjegje kombëtare të adhurueshme, sublime, madhështore, nobel-iske… Me trimërinë dhe strategjinë e tyre synonin t’i jepnin një sinjal Portës së Lartë se Shqipëria dhe shqiptarët janë të vendosur të çlirohen njëherë e mirë prej saj.
Por ç’bëri shovinizmi grek?
Jo vetëm nuk ua diti për nder, por heronjtë i bëri të saj, dhe madje me pushtimin që i bëri Italia gjeti një pretekst karajfil’llëk politik kundër shqiptarëve duke i akuzuar herë si kolaboracionistë e herë si pushtues. E për këtë do të ndërmerrte fushatën më gjakatare ndaj çamëve për spastrimin etnik të tyre. Një gjenocid të pazakontë gjatë shek 20. Dhe kështu ndodhi. Greqia i shfarosi dhe i internoi shqiptarët e Çamërisë.
Por shqiptarët ia falën.
… Partia-shtet nuk donte armiqësi me fqinjët, as mosmarrëveshje me ndërkombëtarët dhe për këtë i atdhesoi çamët e për rrjedhojë nën presionin e saj çamët ranë në “heshtje”.
Greqia nuk u ngop as me rreth 30 mijë km tokë shqiptare që ia dhuroi KAL në 1913-ën.
Ajo kërkon akoma det për të shplarë kafshatat e mëdha ngecur në fyt që tentoi t’i kapërdinte pa i përtypur nga trojet shqiptare. Edhe atë mbase ia kanë dhënë, “se ne jemi komb paqe-dashës e nuk duam konflikt me fqinjët. Greqia duhet mirëkuptuar kur na kthen në doganë mbrapsht për shkak të toponimeve në mjetet tona identifikuese sepse i ngacmojmë asaj sedren”.
Po ç’dreqin je ti moj grekhia që t’a paskën aq për borxh shqiptarët sa shkon zyrtarisht madje pas një të çmenduri që i teket të shkrep kallashnikovin mbi oficerët rend-ruajtëse të një shteti demokratik që aspiron integrimin e plotë në familjen europiane ku falë tij, ti gëzon privilegjet prej më shumë se katër dekadave?
Jo, zonjë e rëndë!
Si individ jam kundër eliminimit fizik të kujtdo dhe në çdo rrethanë, por si shqiptar (më falni për shprehjen), qofshin bekuar ato plumba e jo se morën jetën e një greku (qoftë larg), por se i dhanë një goditje çmendurisë së një shteti kapriçoz.
(Harta ruse 1881)
