“Ju që i hiqni zërin qytetarëve ta dini se do të jeni pjesë e përmbysjes popullore që po vjen.”
Ky është një prej ultimatumeve që kryetari i opozitës ka lëshuar dje nga çadra e tij dhe i adresohet mediave, të cilat sipas Bashës e kanë braktisur “çadrën e lirisë”. Ultimatumi u prit me ovacione të mëdha. Gazetari Blendi Fevziu, shkoi mbrëmë në çadër në besë të Bashës se emisioni “Opinion” nuk do të kthehej në tubim elektoral. Por, Basha nuk e mbajti dot fjalën, sepse sa herë Fevziu përpiqej të kryente detyrën e tij si gazetar duke pyetur kreun e opozitës për dobësitë e PD-së, turma e çadrës lëshohej në ovacione për të ndalur moderatorin.
Basha nuk i ka ndalur dot ovacionet e tyre, sepse ata janë militantë të Berishës, duke shkuar më tej me kërcënimet për mediat që nuk janë dakord me atë çadër. Ai e ka zbutur disi qëndrimin, kur Fevziu i tha që nuk i trembej asnjë shantazhi. Basha sqaroi ultimatumin për rrëzimin e mediave, kur tha se i adresohej ish-klientëve të tij, pronarë të mediave të mëdha, të cilat sot e kanë braktisur, pasi i janë bashkuar pushtetit të Edi Ramës. Ashtu ka ndodhur gjithnjë.
Por, në fakt ultimatumi i Bashës i drejtohet atyre gazetarëve që nuk janë në një vathë me çadrën e tij, të cilën e ka pagëzuar “Çadra e lirisë”. Për shumë gazetarë e njerëz të lirë të këtij vendi, ajo është çadra e garancisë për Sali Berishën, Edi Ramën, Ilir Metën e bashkë me gjithë çfarë i rrethojnë e janë fajtorë për Shqipërinë e inkriminuar në këto 26 vjet. Pa asnjë dyshim, ajo çadër është presion për të ndalur vetting-un. Nëse kjo çadër e të tjera përpjekje që vijnë, nuk do ta ndalin vetting-un, koha do të tregojë se ndëshkimi do të mbërrijë tek ata që po e mbajnë peng Shqipërinë, Berisha, Rama, Meta e të ngjashmit e tyre.
Çadra ku është futur Basha nuk është e lirë, ndaj dhe shumë gazetarë e shumë njerëz të lirë të këtij vendi nuk e konsiderojnë të tillë. Në atë çadër as vetë Basha nuk është i lirë, sepse është larg profilit të tij politik. “Çadra e lirisë” e ka shndërruar atë një model miks midis Sali Berishës e Edi Ramës. Asgjë që ai thotë dhe bën në atë çadër, nuk i ngjet profilit të tij.
Pikësëpari Lulzim Basha nuk është profili i politikanit që jep ultimatume e aq më pak medias, e cilitdo krahu qoftë ajo. Në përpjekje për t’u ngjitur lart në staturën e udhëheqësit tradicional të PD-së, Lulzim Basha po humbet nga profili i tij, ato tipare për të cilat është pranuar dhe vlerësuar nga opinioni shqiptar dhe ai ndërkombëtar, si drejtues i PD-së.
Prej katër vitesh, qysh kur u zgjodh në krye të PD-së, Lulzim Basha është munduar së tepërmi t’i afrohet profilit të Sali Berishës, si lider i fortë që jep ultimatume pa marrë parasysh pasojat që i vijnë nga opinion brenda dhe ai ndërkombëtar.
Ai po përpiqet të bëjë rezistencë kundër qëndrimeve të Bashkimit Europian, duke kërkuar kleçka për zyrtarët që Bashkimi Europian ka deleguar për Shqipërinë. Po kërkon t’i afrohet Berishës duke e imituar atë në retorikën politike. Për këtë ai ka marrë vlerësimet e para nga krahu radikal i atyre që qëndrojnë rreth oborrit të PD-së dhe që i japin legjitimitet kujtdo që kërkon të mbjellë karrierë brenda atij gardhi. Brenda asaj çadre, Lulzim Basha po flet për një audiencë të caktuar, e cila nuk del shumë përtej atij rrethimi që mbulon çadra. Në atë territor janë disa njerëz, të cilëve nuk i janë prekur për asnjë çast interesat, pavarësisht qeverisjes shumë të keqe të qeverisë Rama. Shqiptarët janë varfëruar edhe më shumë në katër vitet e qeverisë së Edi Ramës, por elita e PD-së nuk ka pësuar as dëmin më të vogël.
Në Çadrën e lirisë, Basha flet për interes të ish-ministrave, deputetëve, ish-drejtorëve të korruptuar, nësoj si këta të Ramës. Flet për llogari të tyre dhe fëmijëve të tyre, se në atë çadër ata janë bashkë me familjen e tyre për të mbrojtur status quo-në.
Jashtë asaj çadre janë njerëzit e lirë të së djathtës e të së majtës, të keqqeverisur si në kohën e Berishës edhe më keq tani në kohën e Edi Ramës. Ata që do t’i afroheshin Lulzim Bashës, vetëm nëse ai do t’iu qasej ndryshe nga Berisha, si lider me tipare perëndimore, ashtu siç Basha pretendon që është. Ata nuk do të afrohen për ta votuar Partinë Demokratike, për sa kohë Lulzim Basha mbyllet në atë çadër për të folur me ultimatume e për të ngazëllyer audiencën, ku është edhe Shkëlzen Berisha. Nuk ka asgjë të keqe që Shkëlzen Berisha të shfaqet në tubimet e PD-së, por çështja është se ai është akuzuar aq shumë për përfitime nga pushteti, në kohën kur kryeministër ishte i ati, Sali Berisha.
Por, nuk e duan as një Lulzim Bashë që ndjek pikë për pikë lëvizjet e Edi Ramës, kur ishte në opozitë. Çadra, retorika dhe detaje të tjera si ajo, kur thirri një “socialist” që i qenka bashkuar çadrës së tij, janë imitim i rëndomtë i lëvizjeve të Edi Ramës, dikur në opozitë. Lulzim Basha duhet të krijojë çadrën e tij, pasi të ketë fituar lirinë nga ombrella e treshes që e ka sjellë Shqipërinë në këtë situatë, vendin më të varfër e më të korruptuar në Europë.
Ka vetëm një rrugë; Basha të çojë deputetët e tij në Kuvend, vetëm për të votuar vetting-un e më pas le ta vazhdojë bojkotin për zgjedhje të lira. Kështu i rrëzon alibinë të gjithë skeptikëve, por ajo që është me më shumë rëndësi, ndahet nga profilet e errëta të atyre që ka imituar deri tani. E sigurtë është se vetting-u do të mbërrijë deri tek ata shumë shpejt. Nëse Basha e merr këtë vendim, mund të hasë shumë vështirësi, por rruga do të jetë më e sigurtë drejt çadrës së tij të lirisë.
