Nga Mexhid Yvejsi
5 Mars 1953
”Kur pat vdekë Stalini, në Shqipni u ba gjamë e madhe. Partia angazhoi vendin me e qa prijësin. Nji malsor ulet në Shkoder e kur i afrohet shehrit sheh n’tana anët njerëz që qajnë edhe vajtojnë. ─ “Çka ka ba vaki burra?!” – i pyeti malësori. ─ “Ka vdekë baba Stalin!” – i thonë. ─ “Hajt kjofshi shëndosh dhe e ndihmoftë Krishti! Dritë i pastë shpirti” – ban zakonin malsori…. ─ “Mos!” – i bërtiten, “mos thuej ashtu se nuk ban!” – i thanë tanë njizani! ─ “Me m’falë burra” – tha malsori – “kenka mysliman! Atëherë Allahu e ndihmoftë edhe e pranoftë në xhenet!” ─ “Jo jo jo!” – i thanë, “as ashtu nuk ban!”… ─ “Heu, hajt pra ja hangërt Dreqi shpirtin! Krisht jo, Muhamet jo, çka dreqin asht ai!?” – u tha malsori. Sigurimi në tana anët e ta rrasin në burg të shkretin, ka ba tetë vjet burg për atë fjalë.”
