Nga Andrea Danglli
“Grekë si Niko me shokë zgjohen nga zhurma e punës së shqiptarëve që i pastrojnë banesën, hanë sufllaqe aty ku punojnë shqiptarë, i besojnë rritjen e fëmijës një shqiptareje dhe pastaj… i shajnë!”
Kjo do të ishte përgjigjja e shkurtuar që do t’i jepja ministrit Nikos Kotzias i cili herë pas here lëshon ndonjë batutë të hidhur, diskriminuese dhe në kufij të bajates.
Mbase në pamje të parë mund të duket si diçka e vogël dhe e parëndësishme, por është lëndues fakti që diplomati fqinj “mbjell” këto steriotipe tek qytetarët e vendit të tij dhe më gjerë, duke tentuar që të krijojë përshtypjen se për çdo krisje marrëdhëniesh fajtor janë shqiptarët.
Kuptohet që raportet e çdo vendi me fqinjët ndikohen nga interesa jetësore në fusha të ndryshme, por ama është e pa tolerueshme që një temë kaq delikate të provokohet me këto argumente nga diplomat i lartë grek.
Më poshtë po i tregoj ministrit Kotzias se çfarë shajnë dhe nuk shajnë shqiptarët:
-Ne nuk “shajmë” muzikën, ushqimin apo grekët. Ne shajmë veç ata “fqinjë” që nuk bëjnë asnjë hap për të hequr ligjin e luftës duke e lënë vendin tonë nën kërcenim të përhershëm.
-Ne i “shajmë” veç ata fqinjë që bëjnë sikur nuk e njohin të shkuarën, historinë tonë dhe rrjedhimisht kërkojnë ta deformojnë atë.
-Ne i “shajmë” veç ata fqinjë që ende nuk kanë kërkuar falje për genocitin e përgjakshëm çam, ku u masakruan afro 3 mijë njerëz dhe u dëbuan padrejtësisht 25 mijë të tjerë prej vatrave të tyre.
-Ne i “shajmë” veç ata fqinjë që sa herë ka ndonjë tentativë për të hedhur në tryezë çështjen “Çame”, irritohen, ankohen dhe ndëshkojnë duke lëshuar ultimatumin “persona non grata”.
-Ne i “shajmë” veç ata fqinjë që vendosën alarmin për dy gurë nga Çamëria të sjella në Tiranë si simbol për ato troje, duke ditur se sa shumë ka heshtur shqiptari edhe kur i kanë shkelur mbi kallo.
-Ne i “shajmë” veç ata fqinjë që nuk pranojnë ta njohin Kosovën si vend të lirë dhe të pavarur. (megjithëse kjo është një temë tjetër)
-Ne i “shajmë” veç ata fqinjë që sa herë hidhet për diskutim ndonjë temë lidhur me origjinën e trojeve tona, ata nuk lenë pa sjellë në vëmendje oreksin nacionalist për vorio-epirin.
Sa i përket muzikës që përmendni, shqiptarët dëgjojnë këngë greke po aq sa dëgjoni edhe juve Rita Orën, kërceni me Dua Lipa-n, duartrokisni Saimir Pirgun, frymëzoheni nga Shkëlzen Doli, emocionoheni nga Inva Mula, etj.
Ne nuk i urrejmë, as i mallkojmë dhe as i ndëshkojmë grekët. Ne e respektojmë si vend dhe e duam si popull jo vetëm sepse i kemi besuar jetën e të paktën 800.000 motrave dhe vëllezërve tanë, por edhe se duamë që të ecim përpara pa mllefet e së djeshmes.
Një shprehje e vjetër thotë se “pyll pa derra nuk ka” dhe referuar asaj mendoj se
kanë qenë pikërisht “kafshët politike” në Athinë dhe Tiranë që kanë ngulur në mendje një urrejtje artificiale.
Ndaj herë tjetër përpara se të nxjerrësh ndonjë fjalë fyese është mirë që të marrësh në konsideratë edhe rolin tënd për të mos fajësuar masën e gjerë.
Është koha që në vend të deklaratave me nota nacionaliste që ngjallin steriotipet e së kaluarës, të nxjerrim në pah paqen dhe harmonin të cilat janë katalizatorët kryesorë drejt progresit.
Lista e mëkateve politike është shumë më e madhe se atyre mes popujsh, por unë po mjaftohem me kaq. Nëse e kishe fjalën që shfryhemi për to, atëherë ke plotësisht të drejtë.
Ne do të vijmë sërish në Greqi, do të pushojmë qetë me fqinjët e mirë, do të dëgjojmë muzikën e tyre të bukur dhe në fund do të “shajmë” veç ata njerëz si puna jote që nuk harrojnë kurrë të derdhin urrejtje ndaj shqiptarëve.
P.S. Personalisht kam kaluar një fëmijëri të bukur në Greqi edhe mezi pres që të takoj për Krishtlindje disa miq të vjetër, shoqe dhe shokë, me të cilët ruaj kujtime të vyera.
