Historitë e fëmijëve që rrëmojnë nëpër kazanët e plehrave ose nxjerrin bukën e gojës në rrugët e kryeqytetit.
Nga Rexhina Biba
Përditë na kalojnë para syve, por nuk i vëmë re.
Nuk është e vështirë të gjesh fëmijë, të cilët të qepen nga pas duke të kërkuar para, fëmijë që shesin produkte të ndryshme në rrugë dhe gjetkë ose nga ata, të cilët lodhen çdo ditë duke mbledhur kanaçe, shishe dhe bidona për t’i shitur.
Por, pse dalin në rrugë për të lypur, për të shitur ose për të mbledhur mbetje të riciklueshme këta fëmijë? I detyron dikush apo dalin me dëshirën e tyre?
Një i mitur vetëm 7 vjeç rrëfen për 27.al që e kalon gati gjithë ditën duke kërkuar në kazanët e plehrave për bidona. Ai thotë që bashkë me të atin arrijnë të fitojnë rreth 20 mijë lekë (të vjetra) në ditë nga shitja e këtyre mbetjeve.
“Mbledh gati 20 mijë lekë në ditë bashkë me babin, pastaj me lekët që marim blejmë gjëra për shtëpinë, bukë, ujë, ushqime…. k’shu gjërash.”
Puna e tij nis qysh në mëngjes e përfundon në darkë vonë, para se plehrat të mblidhen nga kamionët e Bashkisë.
Bidonat që mbledhin i dorëzojnë nëpër fabrikat e riciklimit, ku dhe marrin shpërblimin e një dite të lodhshme pune të rëndë.
Nëse e pyet për shkollën ai kokëulur thotë: “…në shkollë shkoj, por jo çdo ditë, sepse ka ditë që ka shumë punë dhe duhet të ndihmoj babin…”
Të tjerë fëmijë nuk rrëmojnë në kazanë, por shesin nëpër lokale. Këta po ashtu si punëtorët e vegjël të kazanëve, punojnë gjithë ditën. Një tjetër djalë 8 vjeç thotë për 27.al që shet bajame, 20 lekë kaushi. Ai ia del të mbledh çdo ditë 10 deri në 15 mijë lekë (të vjetra) në ditë. Ai është i vetmi burim të ardhurash në shtëpi, sepse asnjë nga prindërit e tij nuk punojnë.
“Zakonisht mbledh 10 mijë ose 11 mijë lekë në ditë, ka raste që bëj dhe 15 mijë lekë, ose kur ishte në verë mblidhja dhe 20 mijë lekë, ngaqë isha më i vogël dhe i vinte gjynah njerëzve e më jepnin lekë. Plus që në verë ka më shumë njerëz dhe kështu që fitoja më shumë.”
Kur e pyetëm për shkollën, si me mburrje na tregoi makinën llogaritëse që e mbante në xhep për të treguar që shkonte në shkollë dhe ishte një nxënës i mirë i shkollës “Gjon Buzuku” në Tiranë.
Por, ai tregon që nuk shkon përditë në shkollë, pasi shumica e punës bëhet paradite, ku fitohen më shumë lekë.
8-vjeçari thotë që shpesh e shoqëron e motra, e cila është 11 vjeç dhe së bashku paratë e mbledhura ia dorëzojnë prindërve në në fund të ditës.
