Marie Tuci, Vasha nga Mirdita që sfidoi xhelatët e diktaturës komuniste, në emër të Zotit
Është e njohur historia rrënqethëse e Marie Tucit, rishtarja stigmatine nga Mirdita, e cila vdiq e masakruar nga torturat e xhelatëve të diktaturës komuniste. Dha shpirt mes mundimesh të jashtëzakonshme. Sot ajo renditet ndër 38 martirët e Kishës Katolike si gruaja që përballoi mizorinë e komunistëve, në emër të një Zoti!
E mbyllur në një thes, e zhveshur dhe bashkë me të në atë thes ishte futur një mace e egër. Nuk mjaftonin vetëm thonjtë e kafshës se egërsuar, por njëkohësisht ajo goditej me mjete të forta nga hetuesit e gardianët e burgut, në prani të grave të tjera të burgosura. Vdiq e masakruar si kurkush tjetër vetëm se ishte antikomuniste.
Jetëshkrimi
Marie Tuçi lindi më 12 mars 1928, në fshatin Ndërfushaz Mirditë, si e bija e Nikollë Mark Tuçit dhe e Dilë Fushës. Ka qenë nxënëse e shkollës së mesme të motrave Stigmatine në Shkodër e më pas, aspirante e jetës rregulltare. Në vitin 1946, abati Frano Gjini e dërgoi mësuese në shkollën e Mirditës, së bashku me Davida Gjonmarkajn, si katolike të mira e të afta të luftonin për bindjet e tyre fetare. U arrestua pas reprezaljeve që u bënë në Mirditë nga qeveria komuniste, me rastin e vrasjes së Bardhok Bibës, sekretar i Partisë Komuniste në Mirditë. Për atë vrasje u fajësuan shumë familje mirditore, ndër to edhe ajo e Gjonmarkajve, së cilës Maria i përkiste. Po atë ditë u arrestua edhe i vëllai, Marku, të cilin nuk e pa më, as të gjallë, as të vdekur. Ishte shumë e këndshme, trupmesme, me flokët e lidhur rreth kokës e me një fytyrë fëmije, ku shkëlqenin dy sy të mëdhenj e të kaltër. Shumë u habitën kur princesha e vogël e shtëpisë së Gjonmarkajve zgjodhi rrugën e kuvendit e ndonjë që deshi ta shihte nuse, edhe qau. Por ajo kishte zgjedhur të bëhej nusja e Krishtit. Por ishte pikërisht kjo zgjedhje që do të bëhej shkak që në moshën 22-vjeçare Maria të arrestohej dhe të dënohej. Vdiq në spitalin e Shkodrës pas torturave çnjerëzore, më 20 shtator të vitit 1950.
Më poshte publikopjmë pjesë nga poezia e Meti Fidanit për Marie Tucin
