Mijëra refugjatë sirianë po mblidhen në Turqi në një kolonë, të cilën organizatorët e kanë quajtur Karvani i Dritës, në një përpjekje të guximshme dhe të dëshpëruar për të hyrë masivisht në BE. Që nga fillimi i shtatorit, sirianët kanë hartuar planet për udhëtimin përmes një kanali Telegram, i cili tani ka më shumë se 85,000 anëtarë.
Organizatorët, të cilët besohet se janë vetë refugjatë sirianë, u kanë thënë njerëzve të sjellin çanta gjumi, tenda, jelek shpëtimi, ujë, ushqim të konservuar dhe kuti të ndihmës së parë. Numri aktual i njerëzve në karvan është i paqartë, por organizatorët thonë se priten rreth 100,000 njerëz. Organizatorët iu referuan gjithashtu “presionit ndaj nesh për t’u kthyer në zonat e regjimit sirian, dhe kjo do të thotë të rrezikojmë edhe një herë jetën tonë”.
Sipas Guardian, Ka më shumë se 3.5 milionë refugjatë sirianë në Turqi, ku kohët e fundit ka pasur raporte për rritje të tensioneve dhe dhunës kundër sirianëve në disa pjesë të vendit. Me agimin, anëtarët e karvanit filluan udhëtimin e tyre për në pikën e caktuar të takimit të Edirne, një qytet në veri-perëndim të Turqisë pranë kufirit me Greqinë, i cili u njoftua në kanalin Telegram një ditë më parë. Plani i tyre është të kalojnë kufirin grek për të hyrë në BE. Grupi përfshin mjekë, inxhinierë dhe juristë, të cilët kanë ardhur nga e gjithë Siria pasi ikën nga lufta civile, e cila filloi në 2011.
Në një deklaratë, organizatorët shpjeguan se karvani, i cili “doli nga barku i revolucionit”, u ndez nga “racizmi i neveritshëm” ndaj të cilit ata janë ekspozuar nga “disa parti në republikën turke”, për të cilin ata thonë se ka çoi në vrasjen e sirianëve.
Të hënën në mbrëmje, anëtarët e karvanit u sulmuan në kufirin grek nga kontrabandistët e njerëzve, sipas një prej organizatorëve. Që nga mëngjesi i së martës, karvani kishte vendosur të rigrupohej në Stamboll përpara se të nisej për në kufi së bashku në një grup.
Khairu, një inxhinier 22-vjeçar, erdhi në Turqi në vitin 2018 nga Homs dhe po planifikon t’i bashkohet karvanit. Ai u largua nga shtëpia e tij në Mersin, një qytet në jug, të hënën për të shkuar në Stamboll, ku po takohet me miqtë që udhëtojnë nga Hayat, pranë kufirit sirian-turk. Pasi të jenë atje, ata do të presin për udhëzime të mëtejshme.
“Nuk ka të ardhme për mua dhe për çdo sirian këtu,” tha Khairu, duke shtuar se ai ka frikë, “një vrasje të papritur ose një dëbim barbar”. Ai tha se kishte përjetuar racizëm gjatë kohës që jetonte në Turqi dhe donte “të jetonte pa frikën e së nesërmes, sepse frika e së nesërmes është një vdekje shumë e ngadaltë”.
Karvani i bën thirrje OKB-së që të mbrojë refugjatët sirianë nga “të gjitha format e abuzimit fizik, psikologjik dhe politik”. Ata gjithashtu i bëjnë thirrje qeverisë së përkohshme siriane që të komunikojë me BE-në “për të hapur dyert për këtë kolonë ose për të gjetur zgjidhje të menjëhershme”.
Yuko Narushima, një zëdhënës i agjencisë së OKB-së për refugjatët (UNHCR) i tha Guardian se agjencia ishte në dijeni të njoftimeve të mediave sociale që synonin organizimin e lëvizjeve të mëdha të njerëzve nga Turqia drejt BE-së, por ajo nuk ishte e përfshirë dhe nuk e inkurajoi këtë.
“Ne jemi të shqetësuar për sigurinë dhe mirëqenien e atyre që vendosin të marrin pjesë në këtë lëvizje, e cila, bazuar në përvojat e mëparshme me lëvizje të ngjashme të organizuara në mbarë botën, ndoshta do të ishte e rrezikshme dhe e rrezikshme”.
Tashmë, rreth 400 persona janë detyruar të kthehen në shtëpitë e tyre në Idlib të Sirisë, pasi u përpoqën të kalonin kufirin sirian në Turqi për t’u bashkuar me karvanin, por u sulmuan nga militantët islamikë të linjës së ashpër.
Taha Elghazi, një aktivist i shquar për të drejtat e refugjatëve sirianë në Turqi, i cili nuk është pjesë e karvanit, tha se e kupton pse shumë sirianë duan të largohen nga Turqia për shkak të “rritjes së racizmit”, si dhe vështirësive financiare të shkaktuara nga “inflacioni ekonomik”. .
Faris Mohammed al-Ali, një 18-vjeçar sirian, u vra në një sulm të supozuar racist në Antakia në fillim të shtatorit, ndërsa 70-vjeçarja Leyla Mohammed u godit me shkelma në fytyrë nga një turk në maj. Këto dy incidente ndezën një protestë ndërkombëtare, por shumë të tjera nuk raportohen nga frika se viktimat do të kthehen me forcë në Siri, tha Sara Hashash, në Fushata e Sirisë, një grup mbrojtës i të drejtave të njeriut.
“Refugjatët sirianë kanë ikur nga një konflikt i përgjakshëm, tortura, zhdukje me forcë dhe abuzime të tjera të neveritshme për të kërkuar siguri në Turqi. Është e tmerrshme që ata tani e gjejnë veten përballë sulmeve të mëtejshme”.
Presidenti i Turqisë, Rexhep Taip Erdoğan, është zotuar më parë të mbrojë njerëzit që ikën nga lufta dhe të mos i dëbojë ata, por deri në 150 sirianë u dëbuan me forcë në fillim të këtij viti, pavarësisht se disa prej tyre kishin dokumente zyrtare identifikimi.
