Të shohësh apo të fotografosh? Kjo është një nga dilemat e ditëve tona. Se fotografimi është bërë kaq i shpeshtë, sa që rrezikon t’i hyjë në pjesë përjetimit.
Vështirë t’i japësh dum: fotografitë e panumërta na ndihmojnë ta përjetojmë pamjen, çastin apo ta fiksojmë për t’ua postuar të tjerëve? Ose për ta parë më pas, jo si çast real, por si imazh. Ta shijojmë jo të freskët, në jetë, por turshi në ‘qilarin’ e celularit.
Në analizë të fundit: fotografimi orë e pa kohë na e pasuron jetën, apo na vjedh çaste e përjetime reale?
Po jeta përbëhet nga çaste reale dhe jo nga foto, shumicën e të cilave nuk kthehemi t’i shohim ndonjëherë.
Nuk po kujtoj rastet, kur dikush vjedh a vret dhe një dyzinë kalimtarësh mbajnë këmbët, jo për të ndihmuar viktimën a për të njoftuar policinë, por për të… fotografuar.