Nga Skënder Minxhozi
Edi Rama zor se e kishte menduar se batutat me protokoll dhe dalje para avionit, që lëshoi ndaj Bujar Nishanit me rastin e ardhjes së Xhon Kerrit në Tiranë, do t’i ktheheshin pas në formën e një refuzimi sa qesharak, aq edhe absurd për dekretimin e ministrave të rinj Ahmetaj e Ekonomi. Duke devijuar totalisht nga precedentët e vendosura nga vetë ai në të shkuarën, Bujar Nishani i është drejtuar sot Gjykatës Kushtetuese, për të interpretuar mosvotimin e shkarkimit të ministrave Cani e Ahmetaj dhe përplasjes eventuale që kjo krijon me aktin tjetër të tij: atë të dekretimit të ministrave Ahmetaj dhe Ekonomi.
Duket qartë se Presidenti po kërkon të lajë me çfarë t’i vijë për dore, inatin që i shkaktoi figura e shëmtuar publike që bëri me rastin e vizitës së Xhon Kerrit në Tiranë. Pasi e priti mikun e lartë amerikan tek shkallët e avionit, një gjest i paprecedent për një kryetar shteti që i del para avionit të një ministri të jashtëm (kushdo qoftë ai), Nishani mori mbi vete shumë debate dhe shpoti nga mediat dhe opinioni publik, për atë dëshirën sa naive, aq edhe kokëfortë për t’i dhënë dorën me çdo kusht sekretarit të shtetit Kerri.
Me shumë gjasë ai ka menduar se nga ky imazh i keq i një presidenti të dobët dhe pa peshë, siç u pa publikisht, mund ta dilej vetëm një akt te fortë institucional. Dhe si gjithmonë, meqë të tilla akte i ka të ndaluara ndaj ish-partisë së tij, shënjestra e preferuar mbetet qeveria. Të kërkosh të shpikësh një krizë politike rreth një akti tradicionalisht formal, si ai i dekretimit dhe shkarkimit të ministrave, do të thotë të kërkosh me çdo mënyrë e mjet rrethanor një konflikt me kundërshtarët e tu politikë. Pasi s’ka asnjë pikë dyshimi tashmë, se Bujar Nishani është kundërshtar i kësaj shumice, jo një aktor i paanshëm institucional që mban ekuilibrat. Kemi një president idhnak, por edhe joserioz. E tregoi veten edhe një herë më tepër si i tillë, pa asnjë shkak.
/javanews.al/
