Nga Frrok Çupi
Dje, Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi e kërkoi “me këmbë të kalit” Medvedevin e Rusisë, njeriun numër 2 që është një ngjizje te numri 1, Putin. Thaçi, me nofkën “gjarpër” në Luftën e Kosovës, e kërkoi me dyfishin e rrugës një kontakt me kryeministrin e Rusisë;
Njëfishi i rrugës ishte ajo që nga Prishtina në Ankara të Turqisë për të festuar ngritjen në pushtet të pakufishëm të autokratit Erdogan.
Njëfishi i dytë i po kësaj përpjekjeje për takim mes Thaçit dhe Mevedev ishte kërkimi nëpër korridoret e “sulltanatit” dhe nëpër labirinthet e turmave pa fund të frymëve njerëzore që skllavëroheshin në një festë jashtë realiteti në Turqi.
Por sidoqoftë, plani për takimin Thaçi-Medvedev ishte i bërë; ai veçse u plotësua në një arenë kaq të dyshimtë për aleatët tanë, siç është mejdani i vrasjes së demokracisë në Turqi.
Megjithëse mund të ketë njerëz që thonë “po atëherë, ça pse u takua me Medvedevin?!”, unë e neveris këtë pederasti politike. Presidenti i Kosovës nuk e takoi kryeministrin rus, ashtu si rastësisht, në një Pazar, ku u përplasen te një tezgë me domate të freskëta. Jo! Medvedev dhe Thaçi u takuan në kulmin e vëmendjes politike dhe gjeopolitike mbi ndërhyrjet e Rusisë në Kosovë e në rajon. Ka disa kohë që kjo ndërhyrje është konstatuar fort prej aleatëve tanë si komb, që janë Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Europian. Me takimin Thaçi-Medvedev, kjo ndërhyrje duket qartë.
Por, po kaq qartë shikohet dorëzimi i Presidentit të Kosovës te Moska. Nëse Shtetet e Bashkuara do të kërkojë të dhëna dhe prova mbi ndërhyrjen e Rusisë në rajon, dhe përpjekjet ruse kundër NATO-s, atëherë nuk ka më kuptim që të bëhen hetime: Fakti ja ku është “ashiqare”, Kosova vetë “kërkon kthimin nga Rusia”, sipas veprës së Presidentit të Kosovës.
Edhe një herë, jo vetëm pse Thaçi takoi Medvedev, por sepse Thaçi- sipas deklaratës së tij- i ka dorëzuar portofolin e shtetit të vet kryeministrit rus.
“Kryeministrin Medvedev shkurtimisht e informova për zhvillimet në Kosovë dhe në rajon. Me këtë rast, kërkova nga kryeministri Medvedev që të vendosim një komunikim fillestar midis dy vendeve tona.”, shkruan Thaçi me dorën e tij.
A nuk e shikoni që Thaçi informon Moskën mbi situatën në rajon, akoma pa e pasur detyrë shteërore e Kushtetuese?! A e shikon se ndërsa janë hapur bisedimet Serbi-Kosovë nën kujdesin e BE, Presidenti i Kosovës raporton në Moskë?! A e shikon që “komunikimi fillestar” me Moskën do të thotë “i prishim të gjitha çfarë thamë kundër Moskës…, i fshijmë edhe rekordet me Perëndimin dhe nisim epokën me ju, të dashur udhëheqës të Rusisë”, sipas Thaçit.
Perëndimi lihet pas krahëve… Ky është projekti i Turqisë dhe Rusisë për vendet e Ballkanit Perëndimor, duke u nisur që nga Kosova dhe Shqipëria. Vëmendja e Shteteve të Bashkuara po manifestohet shumë e lartë kohët e fundit, të paktën duke u nisur nga emërimi i ambasadorëve dhe diplomatëve të rinj në Tiranë e në Prishtinë, ekspertë të lartë të Rusisë dhe Turqisë…
A mund të fitojë furia e liderëve të Ballkanit, (i pari Thaçi), për të kthyer fytyrën nga Ankaraja dhe Moska?…
Aq e vështirë të duket kjo sa të lëvizësh boshtin e rruzullit tokësor. Kaq e vështirë është edhe që të shkelet e të bëhet “haram” Lufta e Kosovës e vitit 1999. Bombardimet mbi Serbi, për t’i dhënë lirinë Kosovës (për të krijuar edhe vetë Thaçin si president të shtetit të pavarur), u vranë rreth 500 civilë, u shkatërruan ura, komplekse industriale, ndërtesa publike, biznese private si dhe baza ushtarake. Bombardimi i NATO-s gjatë lutës për Kosovën ishte lufta e dytë më e madhe në historinë e NATO-s, pas fushatës së bombardimeve mbi Bosnjë- Hercegovinë. Kjo ishte lufta e parë në historinë e NATO-s, kur u përdor ushtria e saj pa miratimin e Këshillit të Sigurimit të OKB.
Kush do të mbetet pas krahëve: Lufta e Perëndimit për Kosovën, apo Thaçi me kundërshtarët e Kosovës?
