Nga Abedin Rakipi
Ky qytet antik para-helenik gjendet ne kodrën jashtë fshatit Lëkurës, në Çamëri…
Qyteti u themelua nga Kaonët e toskërisë në shekullin e XIV para Krishtit dhe u rindërtua nga çamët Thesprotë disa herë.
Sipas mitologjisë këtu zhvillohej riti i Orakullit të vdekjes, për të cilin kanë folur historianët e lashtë…
Ky qytet ishte nën kontrollin e çamëve thesprotë, për të cilët historiani i lashtë grek Teukiditi thotë se nuk flisnin greqisht, por barbarisht (shqip).
Grekët e dinin që në Çamëri ka aq shumë elemente historikë për ta rrëzuar fallsitetin e mitologjisë së tyre, prandaj bënë çdo gjë që ta merrnin Çamërinë…
Shqiptarët e Çamërisë, shqipes i thonë ipe në dialektin e tyre. Dihet që Pirro kishte shqiponjën me dy krena si emblemë të tijën, kurse ushtarët e tij i thërriste “ipe-shqiponja”.
Historiani dhe njëkohësisht gjeografi i parë i lashtë që permendi fjalën Iperios (greqisht Ἤπειρος) në shekullin e VI para Krishtit, ishte Hekateusi i Miletus nga Lidia.
Nga kjo fjalë rrjedh fjala moderne Epir. Iperios apo toka e ipeve (shqipeve) është më kuptimplotë dhe racional sesa pretendimi grek që kjo fjalë do të thotë “kontinent”, duke marrë parasysh se çfarë kulti kishin zhvilluar këta njerëz për shqiponjën. Banorët e Epirit u quajtën Ipeirotón (Ἠπειρωτῶν), ose në formën e romanizuar Epeirotan. Kjo monedhë e iperiotëve është e vitit 234 para Krishtit…