Nga Elma Doresi
Brezi i ri nuk do ta kuptojë…!
Ky brez nuk do ta kuptojë se çfarë kënaqësie është të luash doçe-kanoçe, ai as e di se ajo është lojë.
Nuk do ta kuptojë kënaqësinë e formave në tokë, të hidhje aty kallaj dhe sa i bukur të dukej ai ylli apo ajo thika në fund.
Ai nuk e di kënaqësinë e të luajturit “Hajduti dhe Polici”, të fshiheshe nëpër shkallë dhe e vetmja gjë që të ndalonte ishte zëri i prindit tënd ku të kujtonte se vajti vonë e duhej të futeshe në shtëpi.
Ky brez, sot ka makina, por nuk do ta kuptojë kurrë kënaqësinë e të vajturit në plazh me autobus dhe të kënduarit në kor këngën e bananes apo o llaçi bojs (all tha she wants).
Sot merren fusha me qera, apo palestra, por nuk është e njëjta ndjesi të gjesh një litar të sajuar, të varesh tek dritarja e komshiut, ta lidhësh atë tek hekurat dhe ta quaje atë një fushë volejbolli.
Sot ti luan kendit kresh, por ti s’e di kënaqësinë e të luajturit topa gropash, apo të rrëshkiturin me karton nga shkallët.
Ky brez nuk do ta kuptojë se dikur festohej dita e ujit. Gjendeshin shishe, çpoheshin tapat dhe gjatë tërë ditës fëmijët e lagjes sime bashkë me mua bëheshim qull dhe pse e dinim se do përfundonim duke marrë disa ulërima nga familja: Ia vlente!
Ky brez nuk e di kënaqësinë e nuk do na kuptojë kur ne të themi: po ku hanim bukë në lagje? Një fetë bukë në njërën dorë, një domate, një kastravec dhe pak djathë (me raste ky i fundit). Po sa na shijonte….më shumë se ravioli apo picat e sotme.
Ky brez sot i ka këmbët e pastra dhe nuk do t’i kuptojë kurrë shenjat tona nëpër gjunj dhe faktin që qeshim kur tregojmë se:
-Shikon këtë? E qepura e parë kur rashë nga biçikleta.
-Ndërsa këto këtu kur i mora vëllait fshehtas motorin dhe faktin që qëndrova 2 ditë me ethe nga temperatura që më sollën fakturat por nuk i tregoja familjes.
-Ndërsa kjo këtu, kur u rrëzova tek një hekur dhe është e qepura e tretë…etj etj…
Sot të gjithë kemi syze, por dikur ngjitur mes vështirësive të ndërtesave pranë lanës, qëndrronin rreth 30 fëmijë me xhama nëpër duar, shkrepse, të cilat pasi i nximë ato dhe fytyrat tona, u ulëm në katin e tretë të asaj ndërtese dhe shijuam Eklipsin. Ishte Eklipsi më i bukur në botë ju betohem.
Ky brez nuk do na kuptojë se çdo të thotë të dalësh në 19:05 ndërkohë që në 19:00 ishte shtet rrethimi.
Fëmijëria ime është më e bukur se e jotja.
