Para disa vitesh qarkullonte një barcaletë me rripin e sigurimit, atëherë kur kishte pak makina dhe parkoje ku të doje.
“Një polic rrugor në postbllok ndalon një makinë. Shoferi hapi krahun dhe pak i habitur po priste të dëgjonte arsyen e ndalimit nga “shefi”. “Po ti ç’e paske vënë këtë rrip, apo të dhimbset 2 mijë lekëshi? Lidhet burri për 2 mijë Lekë? “
Kjo barcaletë mund të tregohet edhe 2-3 ditë, deri më 10 Shtator, por më datën 11 do lidhen burra edhe gra me rrip sigurimi, sepse sipas ligjit të ri gjoba nuk është më 500 Lekë, ose ndonjë 2 mijë lekesh nën dorë, por pothuajse sa rroga minimale e shqiptarëve, plot 15.000 Lekë.
Pothuajse të gjitha mediat e kanë përcjellë lajmin, madje disa i kanë kushtuar aq shumë rëndësi sa e kanë plotësuar edhe me speciale apo intervista të krerëve të policisë.
Ligji nuk është as i ri, as i ndryshuar vonë. Ligji ka ekzistuar gjithmonë në Kodin Rrugor të Republikës së Shqipërisë dhe ka ndryshuar që më 1 Janar 2016.
Ç’do të thotë që nga data 10 shtator do të fillojë të zbatohet ligji i ndryshuar në datën 1 janar? Kjo në një vend normal s’ka as kuptim, as interpretim.
Do të thotë, që këta 8 muaj e dhjetë ditë ligji nuk qenka zbatuar nga autoritetet, ose më keq akoma është zbatuar dhe po zbatohet deri në datën 10 shtator ligji i pandryshuar para 1 janarit 2016, pra me masën e vjetër të gjobës.
Pra efektivët e Policisë Rrugore e paskan mbushur fletën e gjobës 10 herë më pak se ç’parashikon ligji duke i shkaktuar buxhetit të shtetit humbje dhjetë herë më të mëdha vetëm nga kjo gjobë . Plotësimi i proceverbalit për shkelje sipas ligjit, por ndryshimi i gjobës 10 herë më pak përbën gjithashtu shkelje.
Pse pikërisht më 10 shtator? Vështirë të ketë dikush një përgjigje të saktë, hamendësime po. Ndoshta sepse 1 ditë më vonë janë zgjedhjet në Dibër? Sepse numri 10 mbahet mend më thjesht? Sepse përfundoi sezoni veror i mbingarkuar me trafik? Sepse kështu, sepse ashtu… Mund të hamendësoni çdo arsyetim, rëndësi ka që tani e dini, se Policia Rrugore e ka seriozisht.
Ligjet kanë qenë gjithmonë aty, ndonjëherë pak më të buta, ndonjëherë pak më të forta. Por, shpesh politika i bën njëfarë reklamimi ligjeve njësoj si kompanitë e detergjentëve kur nxjerrin ndonjë pluhur larës me të njejtin efekt, por i shtojnë pak aromë ndryshe.
Ligjet janë formuluar njësoj që me përshtatjen e legjislacionit shqiptar me ato të vendeve të BE-së, por kur zbatohen me fushata si ato për kasat fiskale, moratoriumet, kutia e ndihmës së shpejtë etj, ju krijojnë përshtypjen qytetarëve se “po bëhet shtet”. Ndonjëherë fushatat quhen edhe reforma, kur përfshihen disa dikastere e ministri dhe shtrihen më gjatë në kohë, por përsëri duke krijuar përshtypjen e “shtetit ligjor”.
Problemi i vetëm është, se kur ligjet zbatohen me fushata për një qëllim afatshkurtër, si p.sh. mbushja modeste e arkës së shtetit sa për të shpërndarë pagat e rradhës apo ndonjë kushtëzim nga partnerët ndërkombëtarë, ato e humbasin fuqinë dhe çfarëdolloj reklamimi nga ana e autoriteteve vetëm i zhvlerëson.
Në këtë mënyrë ligji nuk funksionon si një mekanizëm për të siguruar mbarëvatjen e shtetit ligjor, por si një mjet kërcënimi, që po të duan organet kompetente e zbatojnë siç duhet dhe po të duan venë dorën në zemër e shtyjnë edhe ca muaj për “gjynah”.
