Studiuesi grek Jani Sharra përshkruan dhimbjen e popullsisë së Çamërisë që lanë trojet e tyre, të detyruar nga genocidi grek për të gjetur shpëtim në Shqipëri.
“Morën udhën. Pamja qe tragjike, e përvajshme. Mijëra njerëz, burra, gra, fëmijë, plaka e pleq në reshta prej kilometrash zgjateshin si gjarpër lëvizës rrugëve pa fund…”, janë disa rreshta nga përshkrimi i karvanit të Çamërisë, nga studiuesi grek Jani Sharra. Në librin e tij, “Historia e Gumenicës 1550-1950”, Athinë 1985, studiuesi përshkruan dhimbjen e madhe të popullsisë së Çamërisë në rrugën e vështirë drejt Shqipërisë, por edhe dhimbjen që ata lanë pas, të vrarët e të masakruarit nga genocide grek i Napoleon Zervës.
Përkundrejt pretendimeve të palës greke që sot e kësaj dite nuk e pranon veprën mizore mbi popullsinë e Çamërisë, studiuesi grek vëren se: “Në Çamëri u shkelën ligjet e njerëzimit dhe u njollos historia e saj nga këto hordhi njerëzish të egër. Këto ishin përfundimet e politikës së urrejtjes së fesë dhe të politikës së çmendur të EDHES-it; ata, pasi vulosën me gjak, lot e rrënime fatin e të dy bashkësive, patën si përfundim çrrënjosjen e çamo-shqiptarëve nga toka e të parëve të tyre, nga shtëpitë e pasuritë e tyre…”, shkruan studiuesi grek në faqen 670 të veprës së tij.
