Ishte ora 09:30 kur ambulanca e nisur nga Elbasani mbërrin në urgjencën e QSUT dhe vetëm në ora 13:30 është bërë e mundur shtrimi i pacientes në pavion. Gjithë këtë kohë e sëmura rëndë ka qëndruar në ambulancë pa marrë asnjë lloj shërbimi.
Familjarët telefonuan Fiks Fare për këtë çfarë po ndodhte me të afërmen e tyre, dhe pas ca kohësh që grupi i xhirimit mbërrit atje e gjetën ende të sëmurën në ambulancë. Kjo sepse Onkologjiku i kishte drejtuar tek urgjenca si institucioni nga ku bëheshin shtrimet, ndërkohë që urgjenca nuk e pranonte si rast, pasi ishte për tek Onkologjiku me rekomandim.
Familjarët dhe infermierja e ambulancës pohojnë se janë nisur me urgjencë nga Elbasani me rekomandimin dhe epikrizën për t’u shtruar tek Onkologjiku. Ashtu bën , por Onkologjiku i drejtoi tek urgjenca e më pas të bëhej shtrimi. Dhe këtu filloi kalvari prej 4 orësh i pacientes që ishte me urgjencë.
Mjeku roje i urgjencës nuk e shtronte dhe nuk e prekte se thoshte që pacientja nuk ishte për tek ta , por për Onkologjik. Pas shumë debatesh midis të afërmve dhe mjekut më në fund u thirr një mjeke e Onkologjikut . Të dy mjekët debaduan gjatë duke ia hedhur përgjegjësinë njëri-tjetrit. Pasiv nuk mund të rrinin as të afërmit të cilët shihnin sesi kishte mbetur në ambulancë familjari i tyre. nga situata e nxehtë që u krijua siguria e urgjencës i nxjerr jashtë duke përdorur forcën.
Më pas mjekja e Onkologjikut u thotë familjarëve ta çonin tek Onkologjiku se do e shtronte ajo. Pasi kishin kaluar pothuajse 4 orë që e sëmura dergjej në ambulancë me të drejtë të afërmit e pyesin se a është normale kjo gjë. Mjekja pohoi se jo. Por edhe kur mbërrin pacientja tek Onkologjiku sërish sorollatet sa në dhomë e sa në pavion, pasi mjekja që duhet ta shtronte u fut në konsultë.
Pas një jave e shtruan në spital pacientja humb jetën, duke treguar edhe njëherë sesa i rëndë ishte rasti i saj. Por që askush nga bluzat e bardha s’e mori parasysh duke e lënë 4 orë në pritje në ambulancë për të marr shërbimin spitalor.
Debati familjarëve me mjekun e urgjencës pas 4 orë pritje
Mjeku urgjencës – S’kemi pse flasim e kupton? Jam shumë i shqetësuar po do e kuptosh më vonë ti ku jam i shqetësuar unë.
Vëllai i pacientes – Po bëjnë detyrën këta, po bëjnë detyrën me gurë, po luajnë me gurë. E kupton çfarë qëndrimi mbajnë këta? Erdhëm këtu na çuan atje.
Administratorja – E shikon që po konsultohen?
Fiksi – A e ke parë ti 4 orë është përjashtë? E ke parë ti gjendjen sesi është e asaj?
Vëllai i pacientes – Le të vdesi thotë ajo dhe merremi ne pastaj mbas vdekjes.
Mjeku i urgjencës – O zotëri, po e shtrojmë pra, po e shtrojmë.
Fiksi – Po jo pra nuk po e bën, se ka 4 orë atje. E ke parë vetë ti të sëmurën? E ke parë? Shko shife pak.
Djali i pacientes – Çfarë bëhet kështu? Ne erdhëm këtu dhe ti the nuk e marrim ne.
Mjeku i urgjencës – Çfarë do nga unë? Është për tek Onkologjiku.
Djali i pacientes – Doktor je ti?
Fiksi – Nga urgjenca e drejton ti, se për ku është pacienti.
Mjeku i urgjencës – Atë po bëj.
Fiksi – Mbas 4 orësh.
Vëllai i pacientes – Ti o vëlla më the IK, nuk të shtroj.
Mjeku i urgjencës – Të vërtetën të thashë. Po shtrohet pacienti, tani po shtrohet.
Fiksi – Pse e përcolle ti more zotëri? Pse është në ambulancë i sëmuri?
Mjeku i urgjencës – Pse mendon ti se është?
Mjeku i urgjencës – Se do shtrohet
Fiksi – Pse po rri në ambulancë?
Mjeku i urgjencës – Se do shtrohet
Fiksi – Kjo është urgjencë?
Mjeku i urgjencës – Po pra.
Fiksi – Ti duhej ta çoje në Onkologjik.
Mjeku i urgjencës – Te kush urgjencë ka ardhur?
Fiksi – Këtu.
Mjeku i urgjencës – Jo jo.
Fiksi – Kjo është urgjenca e përgjithshme, kjo është një neglizhencë, kjo është neglizhencë ndaj jetës së njerëzve. Ne paguajmë për këto punë, paguajmë ne edhe për ju. I sëmuri jonë të rrijë 4 orë në ambulancë.
Mjeku i urgjencës – E ke ngatërruar, jo 4 orë. Mos shpifni,
Vëllai i pacientes – Ky thotë çerek ore, që unë kam 4 orë.
Fiksi – Mua me dorë mos më prek, as mos më nxirr jashtë. Po kërkoj të drejtën time këtu.
Mjeku i urgjencës – Ja pra po të shtrohet tani. Çfarë ke?
Fiksi – Po ma shtro tani. Ma nxirr tani nga ambulanca. Tani ma nxirr.
Mjeku i urgjencës – Do shtrohet në onkologjik. Nuk shtrohet këtu.
Fiksi – Tani në këtë moment. Po jam shumë e shqetësuar.
Mjeku i urgjencës – Shko prite atje se do ta sjellim.
Fiksi – Jo nuk do ta pres atje, se e kam këtu të sëmurin në ambulancë para urgjencës.
Mjeku i urgjencës – Si të duash ti. Jepja dhe ik të shtrohet. I vetmi person që nuk duhet t’ i bërtasësh jam unë që unë po e shtroj.
Fiksi – A mund të të bëj një pyetje?
Mjeku i urgjencës – A flasim me të qetë? Shtrimet te onkologjiku ku bëhen?
Fiksi – a të bëj një pyetje? Pse u acarove ti?
Mjeku i urgjencës – Sepse më akuzuan familjarët, që unë i vonova. Unë isha ai që nuk i vonova. I ndihmova.
Fiksi – Të ka ardhur urgjenca këtu tek dera?
Mjeku i urgjencës – Po. Jo unë pra onkologjiku duhet të sqaroj jo unë. U kënaqa me ty që bërtite, pse unë mos të bërtas tani? Do të të sqaroj onkologjiku.
Fiksi – Po flas me mjekun.
Security – Jo mbarove me mjekun.
Mjeku i urgjencës – Policia, o policia.
Takim me mjeken onkologe
Fiksi – A ka mundësi të të bëj unë ty një pyetje meqë mjeku është shumë i shqetësuar? Doktoresha?
Mjekja onkologe – Po
Fiksi – Ku qëndron problemi? Kjo paciente vjen me urgjencë nga Elbasani me një kartelë shoqëruese për t’u shtruar dhe këtu në urgjencë e sorollasin e mbajnë 4 orë në ambulancë?
Mjekja onkologe – Mua më thirrën për konsultë. Erdha direkt. Kam ardhur direkt.
Fiksi – Po. Ku e bëtë konsultën ju? Brenda në ambulancë?
Mjekja onkologe – Konsultën e bëri mjekja ime primare dhe ne tani po e marrim dhe po e shtrojmë në onkologjik. Më shumë se kaq nuk kam se çfarë të bëj.
Fiksi – Tani me procedurë të rregullt, të bëj pyetjen konkrete. Nga ambulanca a duhej të ishte shtruar në urgjencë?
Mjekja onkologe – Po
Fiksi – Po? Pse nuk e ka shtruar ky?
Mjekja onkologe – Ika unë xhan, ju pres atje.
Pas 4 orësh pacientja zbret nga ambulanca për t’u shtruar.
Infermierja e ambulancës – Në orën 9 jemi nisur.
Fiksi – Në orën 9 jeni nisur?
Infermierja e ambulancës – Po
Fiksi – Po pse nuk e fusnin atje te urgjenca?
Infermierja e ambulancës – Te urgjenca na thanë të vijmë këtu.
Fiksi – Po
Infermierja e ambulancës – Këtu na thanë në urgjencë. Se ajo vjen me rekomandim.
Fiksi – Po pse duhet ta linin në ambulancë?
Infermierja e ambulancës – Nuk e fus dot me kokën time, po nuk më tha mjeku hajde.
