Nga Artan Fuga
Shitësi i byreqeve më pa me pak ndrojtje dhe më tha: Profesor, çmimin e byrekut nuk e kam ngrit, por të dhallës nuk kam çfarë bëj sepse e kanë ngritur tregtarët!
Ngrije more edhe të byrekut po deshe! – thashë, dhe ai më pa me dyshim!
Isha i sinqertë! Kur konkurrenca është e lirë, si te byrektoret, çmimi gjithmonë është i drejtë. Sidomos kur tregtohen mallra konsumi për popullsinë me pak të ardhura! Ai i shkreti e di sa lekë kanë klientët e tij prandaj punon me çmime të ulëta, ose falimenton!
Unë i dua ata sepse konkurrojnë restorantet që, atje te tangërlliku, të japin të hashë pecetën sikur janë duke të dhënë të hash peshkun e artë!
Ik o lipsu!
Kurse te tregtarët e vegjël, byrektoret, etj., kurrë nuk ka rrezik për padrejtësi sepse ata punojnë me marzhe minimale fitimesh!
I lashë dyqind lekë të vjetra një shitëseje ambulante te pazari fshatar i Durrësit! Menjëherë reagoi dhe më dha një limon më shumë.
Çfarë bën moj? – i thashë!
Më nderove, edhe unë të nderova, – tha!
O Zot, ky është populli im – thashë me vete!
Këtë do të kisha propozuar për presidente!
Unë konsumoj te ofruesit e shërbimeve ose produkteve me të ardhura më të pakta, nëse nuk ka rrezik të madh cilësia, si formë rezistence qytetare ndaj padrejtësive të një tregu piramidal si pushteti!
