Nga Edi Oga
Sot, fillon një epokë e re në jetën tonë; epoka e jetës me më pak oksigjen!
Në shekullin e teknologjisë së printimeve 3D, ne i kemi varur shpresat për mbijetesë tek një copë leckë, e cila bllokon hundën dhe gojën!
E megjithatë, nëse nuk ka mënyrë tjetër, maskën do ta mbajmë, për të mbrojtur më të rrezikuarit! Ata janë njerëzit tanë dhe ne i duam ata!
Na thanë vini maskat sot, por nuk na thanë se kur do t’i heqim! Nuk na dhanë një datë! Pa një datë për heqjen e maskave, jeta duket e zymtë dhe e trishtë!
Dikush duhet të vendosë një afat, të lidhur me një tregues, me numrin e infeksioneve të reja, me numrin e të sëmurëve a me numrin e të shëruarve!
Dikush duhet të mendojë për datën, kur do t’i heqim maskat, që të mos jetojmë pa shpresë, pa dëshirën për të jetuar të lirë e të oksigjenuar si më parë!
Duam një datë për heqjen e maskave!
