Nga Ismail Kadare
Faik Konica ishte vërtetë një figurë e pazakontë. Mjafton vetëm larmia e formimit të tij kulturor, bredhjet dhe ikjet nga një universitet në tjetrin, për të hedhur njëfarë drite mbi karakterin dhe kundërtitë, që do ta shoqëronin tërë jetën këtë vesveseli të pashoq.
Si shumë bejlerë myslimanë, e kishte nisur kulturimin me mësues privatë të arabishtes, që i braktisi për të shkuar në kolegjin katolik të jezuitëve në Shkodër, prej nga, si për të plotësuar koleksionin e feve, shkoi në shkollën ortodokse greke, e pas saj, në Liceun imperial në Kostandinopol.
Prej andej, krejt i pakënaqur, shkoi në Francë për t’u bërë murg protestant, por në vend të murëgrisë përfundoi në ateist, për të vazhduar studimet e larta në Paris, e më pas me radhë në universitetet e Kembrixhit në Angli, të Upsalasë në Suedi e të Harvardit në SHBA.
