Tani që Skënderi s’është më e kujtoj gjithë ditës. E kam gjithë shpinë me foto të Skënderit. T’ju kallxoj nji rast. Isha duke nejt në shpi dhe dëgjoj që hapet dera, dal ishte hap. “Mirë se erdhe Skënder Sallaku!”, i thashë. M’u duk sikur erdhi, po dera u hap.
Dikur ishin personazhet e së shtunës, personazhet e së dielës, personazhet e gjithë javës. Tani nuk janë më, por sigurisht nuk harrohen për gjurmët që lanë, kur ishin personazhe të këtillë.
Bëhet fjalë për dy artistë shumë të njohur ndër vite, Skënder dhe Vitore Sallaku. Marrëdhënia e tyre filloi në cirk, ndërsa qëndruan bashkë gjithmonë dhe nuk u ndanë nga njëri-tjetri për asnjë çast.
Bashkëshortja e të ndjerit Sallaku vjen në një rrëfim të veçantë për vitet e dashurisë me bashkëshortin e saj. Në emisionin “Fol me mua, fol me ata” të gazetarit Enkel Demi në RTSH. Vitorja tregon e emocionuar fragmente nga jeta e saj me Skënderin, duke nisur nga propozimi në moshën 18 vjeçare e deri në ditën e vdekjes.
Rrëfimi i Vitores:
Për Skënderin dhe publikun mendoj që kam bërë mrekullina. Në shumë pjesë jam bërë unë shkaktare dhe kur dilja në skenë i thojsha Skënderit “Skënder dil te dera!”…
…Ishim në pushin në sheshin e Estradës, ku ka qenë një kopësht shumë i bukur, ku ne herë pas here pushojshim. Kur u kthyem nga Kina, Skënderi një ditë bërtet në mes të oborrit: Vitore Rrasha! Vitore Rrasha do martohesh me mu? (Gjithë kolektivi aty). Po i thashë unë.
Në fund të rrugës, tani Piazza, ka qenë një qendër celebrimi. Për dore mu Skënderi, Myftari dhe Lini (kolegë) ishin dëshmitarë dhe drejt e atje. Pa mendu fare, bëmë celebrimin. Nisi si një shaka, dhe mosha shumë e re 18 vjeç, por u bë fakt i kry.
Kur shkojshim nëpër hotele për me fjet, shifshin ato te pasaporta Skënder Sallaku burri. Unë në shpi, pasaportën me çels. Si përfundim qe fillimi dhe fundi i jetës, me Skënder Sallakun.
Nji ditë të bukur (pas nji viti) Skënderit ju mbush mendja, nji t’marrë për dore, nji t’m’çu me gjithë valixhe në shpi t’vet, edhe u thotë: kjo është nusja ime.
Si e blemë shpinë? Ishim në shfaqje dhe vjen Mehmet Shehi. Gati për t’i ra t’fikët t’u qesh, e pyt ç’është ky djalë se po m’bi t’fikët? Skënder Sallaku që martohet nesër edhe s’ka as shpi. Të nesërmen na erdhën mbrapa me çelsin e shpisë te Rruga e Durrësit, afër me Estradën. Aty e fillum dhe aty e mbaroi Skënderi.
Ne kemi ndejt’ dhe dal’ gjithë kohën bashkë, se Estrada ishte me një vend me Cirkun. Dhe kishte nji gjë, kë të takonte e merrte për krahu e i thoshte hajde se kam Vitoren në shpi unë.
Nuk ishte dashuri me shikim të parë. Skënderin e kisha koleg. S’më shkonte në mendje që do e kisha partner.
Skënderi kishte një memorie të jashtëzakonshme. Vetë nuk shkrunte, lexonte shumë, ndoshta ajo e ka ndihmu shumë të bëntë aq shumë karaktere. Ai ka qenë një shok i fmivet. Kishte një gjë; në rastet, kur kishte futboll (tifoz i Tironës) i harrote kalamajt e vet. I majte të dy me kostumet e Tiranës, i vinte majë të tavolinës e fitonte Tirona.
Tani që Skënderi s’është më e kujtoj gjithë ditës. E kam gjithë shpinë me foto të Skënderit. T’ju kallxoj nji rast. Isha duke nejt në shpi dhe dëgjoj që hapet dera, dal ishte hap. “Mirë se erdhe Skënder Sallaku!”, i thashë. M’u duk sikur erdhi, po dera u hap.
https://www.youtube.com/watch?v=sKY61TP5YE4
https://www.youtube.com/watch?v=esy4yVzxdiQ
