Nga Fjodor Dostojevski
Se martesa or mik, është vdekje morale e gjithsecilit shpirt krenar, e çdo lloj pavarësie. Jeta martesore do më korrruptojë, do m’i shterojë forcat, do më zhveshë nga burrëria për t’i shërbyer çështjes, se do lindin fëmijë që, ndoshta, s’do të jenë as të mitë; njeriu i zgjuar sheh të vërtetën drejt në sy…, se gruaja edhe syrin më depërtues e mashtron.
Zoti i mirë, duke krijuar gruan, e ka ditur se ç’po nxjerr nga duart, por jam i bindur, që ka qenë ajo vetë që e ka detyruar ta krijojë të këtillë… me të tilla atribute; ndryshe, kujt i’a kishte ënda t’i hapte vetes aq shumë telashe?
