Një kujtesë për stastisticienët, epidemiologët dhe politikbërësit e shëndetësisë. Shpresoj që ta lexojnë…
Nga Apostol Vaso
Si fillim unë jam i bindur dhe i qartë që mjekësia nuk është e aftë të krijojë jetën.
Qëkur nuk mund të krijojë jetë, ajo as vdes askënd dhe as shpëton askënd.
Sipas këtij koncepti, ne të gjithë jemi të vdekshëm. Ajo që duhet të përpiqet shkenca mjeksore, përveç jetëgjatësisë, rezulton prioritare cilësia e jetës, për sa njeriu jeton…
Në eksperiencën time mbi 20 vjeçare me traumën, spitali ynë çdo ditë ka minimalisht 40 raste në ditë; vdesin minimalisht 200 individë në vit, të cilët nëse i shumëzojmë me 20 rezultojnë 4000 vetë për këtë periudhë dhe kemi të prekur në një llogari më të thjeshtë 40×30×12 = 14400 të aksidentuar lehtë, mesatarisht ose rëndë në një vit.
Sipas asaj që kam dëgjuar…, sepse unë nuk mund të citoj, pasi nuk “lexoj”; leximi përfundimisht është pronë e atyre që citojnë…
Në Amerikë çdo vit sipas dokumentave gjyqësore vdesin mbi 100 000 individë në vit, nga neglizhenca ose gabimet mjeksore.
Në këtë gjykim mund të përllogarisim gjithashtu që njohuritë mjeksore ndryshojnë çdo vit dhe kjo rezulton që në një 10 vjeçar strategjitë e mjekimit të ndryshojnë në një përqindje shumë të madhe… pa cituar askënd le të themi minimalisht 30 %, që do të thotë se kjo shifër mund t’i shtohet rasteve të vdekura nga neglizhenca apo gabimet mjeksore, të cilat nëse ia shtojme numrit 100 000, mund të themi se kjo shifër dyfishohet.
Nëse llogarinë e traumës në Amerikë e bëjmë me shifrat tona, atëherë ky numër duhet të jetë 200 × 60 herë, që Amerika rezulton më e madhe se Shqiperia, që do të thotë 120 000 mijë vdekje në vit.
Vetem me këta dy shkaktarë mund të themi me përqasje për të tre faktorët më shumë se 250 000 vdekje aksidentale në vit.
E bëra të gjithë këtë përllogaritje për të thënë se bazuar në numrin e vdekjeve dhe faktorët që e shkaktojnë mund të konsiderojmë sipas këndvështrimit epidemiologjik një epidemi, ku virozat janë dy:
Virus nr.1 që mund ta emeëtojmë: “Neglizhenca dhe panjohuria e saktë mjeksore” (siç është sot njohuria ndaj COVID-19).
Virusi Nr. 2. që mund ta emeëtojmë: “Trauma dhe aksidentet e ndryshme nga intensiteti jetësor, nga mënyra e jetesës”.
Unë mendoj që nëse COVID-19 nuk do të mund të kapë shifrën 200 000 këtë vit në Amerikë, atëherë epidemia që po kalojmë është e sponsorizuar dhe e mbivlerësuar.
Ose shifrat e “epidemive” që përmenda më sipër të tjera janë të fryra dhe jo reale.
Kështu që politikat shëndetësore mbarëbotërore dhe Institucionet e Statistikës që na orintojnë mbi qëndrimin ndaj shëndetit të popullatës, duhet të akuzohen për neglizhencë dhe paaftësi shkencore…
Ndërkohë duhet hetuar edhe për sponsorizime të dyshimta për favorizimin e COVID-19.
V.O. Është vënë re që si rezultat i karantinës, ka një ulje drastike të epidemive që diskutuam.
Kështu që sipas konceptit që përmenda në fillim, në numrin total të vdekjeve nuk kemi kursyer asnjë jetë, thjesht ka ndryshuar struktura e vdekshmërisë… nuk po vdesin aksidentalisht të rinjtë, por po vdesin njerëz më të moshuar dhe nga një virozë…