Nga: Enkel Demi
Të hënën e shkuar Lutfi Dervishi publikoi një vëzhgim të shkurtër, i cili ishte nga ato gjërat e këndëshme, por që rrëfejnë të vërteta që na nxjerrin ne, punëtorëve të shtypit në pozita qesharake. Ja çfarë ka shkruar Luti:
“Emisonet me televizonet ne Shqiperi sonte, dita e parë e javës!
Tv1. Bisedë me Adriatik Llallën
Tv 2. Bisedë me Edi Ramën
Tv3. Bisedë me Gert Bogdanin
Tv4. Bisedë me Lefter Kokën
Tv5. Bisedë me Erion Velinë
Tv 6. bisedë me analistë
Tv7. Bisedë me analistë
Tv 8. bisedë me analistë…
Ndërkohë në të njëjtën orë televizionet britanike
BBC1. A do të gënjeja dot ty! – serial komik
BBC 2. Sfidat e Universitetit – kuiz për studentët
BBC 3. Mos i trego nuses – dhëndri organizon gjithçka për ditën e martesës në 60 minuta
BBC4. Mrekullitë e natyrës – ishujt dhe evolucioni tyre
Channel 4. Si të paguash më pak për të kaluar pushimet
ITV. Peisazhet më mahnitëse të Britanisë!
dhe plot kanale te tjera, por…asnjë kanal duke folur për politikë!
Sa mbrapa kanë mbetur anglezët!”
Unë, vetë isha ai i Gert Bogdanit. Fill, pasi lexon një shënim të këtillë pyetja është përse ndodh kjo gjë në Shqipëri dhe nuk ngjan në vende kaq të zhvilluara që e kanë shpikur televizionin si Anglia. Kjo ka të bëjë me tregun e vogël që përfaqësojmë ne shqiptarët, volumin e reklamës dhe kostot që duhet të hedhim në lojë. Është fakt, që në pikëpamjen teknologjike, studiove, infrastrukturës, në Shqipëri është shpenzuar shumë më tepër se vendet e tjera të rajonit dhe krahasohemi bajagi mirë me Italinë e Greqinë. Por, këto investime u bënë në një kulm ekonomik, kurse erdhën edhe si pasojë e sjelljes energjike në media të Dritan Hoxhës, i cili tërhoqi në këtë lojë me vete dhe vagonët e kanaleve të tjera konkurente. Tani, që kemi prej disa vitesh të gjata krizë të thellë ekonomike, rrudhje të ndjeshme të buxheteve të reklamës, të gjithë janë të prirur tek emisionet me kosto shumë të lirë. Bisedat në studio, intervistat, debatet, me një fjalë politika është me çmim dysheme.
Por, në vëzhgimin e Lutfiut përmenden gjashtë kanale angleze, nga të cilat katër janë publike. Këtu duhet të nisë një debat, nëse ia ka njeri ngenë, sepse kryeministri Edi Rama ka hequr dorë nga media publike dhe këtë e ka thënë shkoqur. Në Shqipëri tregu mediatik mund të rifutet në rregulla loje, mund të afrojë më shumë zbavitje, informacion, dokumentarë, formate, mbrëmje gala, spektakël, filma, vetëm nëse i heq vargonjtë e robërisë RTSH-së dhe e bën atë kompetitive në treg. Kjo do sjellë në një kohë shumë të shkurtër kontrata pune të rregullta, shuarjen e piraterisë, zverdhjen e kulturës së telenovelave të Orientit, shumë më pak politikë, gazetarë më të përgjegjshëm dhe fundin e jetës së gjobës e shantazhit mediatik që është sporti i preferuar i sotëm.
Pyetja është që ata të tjerët, përveç atyre të bisedës me Gert Bogdanin a e dëshirojnë këtë?
