Tom Doshi është politikani me të cilin ish-agjenti i FBI, Charles McGonigal zhvilloi një takim në Vjenë në nëntor 2017. Emri është zbuluar sot në një artikull të Balkan Insights, (BIRN), ku thuhet se Doshi dhe McGonigal u takuan dhe ish-agjenti i bëri një intervistë të rreme.
Takimi lidhej me kërkesën e Doshit që FBI të hetonte një komplot për vrasjen e tij, akuzë që më herët ishte bërë publike prej tij dhe për të cilën ai shënjestronte kryetarin e LSI-së së asaj kohe, Ilir Meta.
Shkrimi i BIRN:
“FBI në vetvete është e pakorruptueshme,” shkroi Mario Puzzo në bestsellerin e tij klasik të vitit 1969 ” Kumbari”, ndërsa dy bosët e mafias diskutojnë planet për një operacion në shkallë të gjerë importimi të drogës.
Në një libër në të cilin policia, gjyqtarët dhe politika përshkruhen si “në xhepin” e mafias don Don Corleone, i cili përdor ndikimin që ai mban mbi ta për marrëveshjet e tij, ky është një vlerësim i lartë. Me sa duket, FBI ende e meriton këtë reputacion. Gjatë gjithë historisë së saj, janë identifikuar pak mollë të kalbura.
Megjithatë, kjo mund të jetë gati për të ndryshuar. Charles McGonigal, ish-shefi i FBI-së i cili doli në pension në vitin 2018 , u akuzua dhe u arrestua së fundmi për moszbulimin e marrëdhënieve të tij personale me kryeministrin e Shqipërisë, Edi Rama dhe persona të afërt me të, si dhe për faktin se udhëtimet e tij në Shqipëri ishin të mbuluara. nga dikush tjetër. Ai mori 225,000 dollarë amerikanë në para të gatshme nga një shqiptaro-amerikan i paidentifikuar, por thotë se ka një alibi për të, duke pretenduar se ai vetëm i “huazoi” paratë.
Vlen të përmendet se akuzat e ngritura ndaj tij nuk përfshijnë korrupsion. Prokurorët amerikanë thonë se ai është fajtor vetëm për moszbulimin e marrëdhënies.
Aktakuza thotë se në Vjenë, më 18 nëntor 2017, ai intervistoi një biznesmen-politik shqiptar, i cili donte të hetohej një komplot i dyshuar për ta vrarë . Emri i këtij biznesmeni dhe politikani nuk jepet, edhe pse vetëm një person, Tom Doshi, i përshtatet përshkrimit – pra një politikan dhe biznesmen shqiptar që pretendonte se kishte një komplot për ta vrarë. Doshi pretendoi se ish-presidenti i Shqipërisë Ilir Meta kishte komplotuar për ta vrarë atë, në vitin 2015 . Prokurorët shqiptarë hetuan pretendimin, por gjetën se “komploti” nuk ekzistonte. Doshi më vonë u caktua nga Departamenti Amerikan i Shtetit për korrupsion, në vitin 2018.
McGonigal bëri të paktën tre udhëtime në Shqipëri, midis shtatorit 2017 dhe majit 2018, të gjitha të paguara nga sponsorë të panjohur dhe për arsye të panjohura. Gjithashtu, edhe duke supozuar se 225 mijë dollarët që i ka dhënë “Personi A” i janë dhënë vërtet si borxh, nuk ka asnjë shenjë që alibia e tij të jetë verifikuar.
Është gjithashtu e paqartë se si “Personi A” ishte në gjendje të grumbullonte 225,000 dollarë para në dorë dhe t’ia jepte hua; 225,000 dollarë cash nuk vijnë lehtë për shumicën e emigrantëve shqiptarë në SHBA.
Për sa i përket biznesmenit politikan, ndërsa duket se intervista në Vjenë ka qenë e rreme, nuk dihet se cilat ishin motivet e McGonigal për kryerjen e një interviste të tillë dhe pse hetuesit amerikanë nuk janë thelluar në këtë çështje. Gjithashtu nuk ka asnjë të dhënë se FBI apo Departamenti i Drejtësisë i SHBA-së i janë drejtuar zyrtarëve shqiptarë për të kërkuar një hetim të përbashkët, edhe pse çështja ka të bëjë me të dyja vendet.
Shqipëria ka tani një Prokurori të Posaçme, ose SPAK, e cila u krijua si pjesë e Reformës në Drejtësi të sponsorizuar nga SHBA dhe BE, një përpjekje masive që ka kushtuar shumë në përpjekje diplomatike dhe në para.
Një hetim i përbashkët amerikano-shqiptar në këtë rast do të kishte qenë një shembull i mirë dhe një proces mësimor për SPAK-un shqiptar në drejtim të trajtimit të çështjeve komplekse anti-korrupsion dhe pastrimit të parave. Megjithatë, duket se drejtësia amerikane dëshiron të kujdeset për problemet e veta dhe po e mban çështjen të kufizuar. Politikanët shqiptarë kanë bërë lajme në SHBA për përpjekjet e kaluara lobuese.
Ata mësuan shumë kohë më parë se paratë mund të blejnë akses në politikën amerikane dhe kanë derdhur qindra mijëra dollarë në këtë. Disa raste përfunduan duke u hetuar.
Në vitin 2019, dy shtetas amerikanë, njëri shqiptaro-amerikan, u dënuan me burg për shkelje të ligjeve amerikane për financimin e fushatës. Sipas gjykatës, ata morën rreth 80,000 dollarë nga një burim i huaj dhe i transferuan paratë për fushatën e mbledhjes së fondeve të ish-presidentit amerikan Barack Obama në vitin 2012. Ideja ishte që Edi Rama, në atë kohë lideri i opozitës socialiste shqiptare, mund të kishte një mundësi foto me Obamën.
Asnjë hetim për burimin e këtyre parave nuk është bërë kurrë. Hetimet për çështje të ngjashme që përfshijnë shpenzimet e lobimit të Partisë Demokratike Shqiptare tashmë në opozitë, gjithashtu nuk shkuan larg.
Dëshira e politikanëve shqiptarë për të ndikuar në politikën amerikane u duk se arriti kulmin në vitin 2017, kur Regjistri i agjentëve të huaj të Departamentit të Drejtësisë së SHBA, i cili liston kompanitë amerikane të paguara nga subjektet e huaja, tregoi gjashtë kontrata aktive nga partitë politike shqiptare. Në atë kohë, Britania dhe India kishin nga pesë kontrata aktive secila.
Shumat e shpenzuara nga politikanët shqiptarë për lobimin në SHBA janë të konsiderueshme. Në vitin 2016, Partia Socialiste deklaroi në raportet e saj financiare të ardhura totale prej rreth 86 milionë lekësh, të barabarta me 720 mijë euro. Në vitin 2017 ka nënshkruar kontrata lobimi në SHBA në vlerë prej 240,000 dollarë amerikanë, e barabartë me 224,000 euro. Pra, duket se ajo ishte e gatshme të shpenzonte një përqindje të madhe të të ardhurave totale të vitit 2016 jo për të ndikuar tek votuesit shqiptarë, por tek politikanët amerikanë.
Po kështu, Partia Demokratike në opozitë në vitin 2016 deklaroi të ardhura prej 57 milionë lekësh, ndërsa kontratat e saj të lobimit kushtonin 34 milionë lekë, baraz me 283 mijë euro, madje më shumë se sa shpenzuan socialistët. Nuk janë vetëm partitë e mëdha si socialistët në pushtet apo demokratët në opozitë që synojnë të blejnë simpatinë e politikës amerikane.
Disa individë tentuan të njëjtën gjë. Saimir Tahiri, një ish-ministër aktualisht në burg për akuzat e shpërdorimit të detyrës, i pagoi rreth 20,000 dollarë amerikanë një lobisti amerikan për të ndaluar ambasadën amerikane në Tiranë të komentonte një çështje gjyqësore në të cilën ai ishte përfshirë. Dy biznesmenë shqiptarë në vitin 2017 kanë paguar rreth 50 mijë dollarë për të përfshirë politikën amerikane në një mosmarrëveshje pronësie në Shqipëri.
Megjithatë, shërbimet që McGonigal i ka ofruar politikës shqiptare e çojnë lojën në një nivel krejtësisht të ri.
Në The Godfather, politika amerikane shihet të jetë në xhepin e Corleone. McGonigal gjithashtu mori udhëtimet e tij me pagesë – dhe ka shumë të ngjarë, shumë para – ndërsa ishte një zyrtar i lartë i FBI-së “të pakorruptueshëm”. Nuk do ta ndihmonte imazhin e SHBA-së jashtë vendit që ta kufizonte këtë çështje në akuzat për “mos-zbulim”, pa hetime të mëtejshme se kush pagoi për udhëtimet e tij dhe pse.
Dështimi për të kryer një hetim të shumëanshëm se kush ka paguar për të dhe pse mund të dërgojë një mesazh të veçantë se FBI nuk e meriton më reputacionin e saj të pastër.
Tom Doshi është politikani me të cilin ish-agjenti i FBI, Charles McGonigal zhvilloi një takim në Vjenë në nëntor 2017. Emri është zbuluar sot në një artikull të Balkan Insights, (BIRN), ku thuhet se Doshi dhe McGonigal u takuan dhe ish-agjenti i bëri një intervistë të rreme.
Takimi lidhej me kërkesën e Doshit që FBI të hetonte një komplot për vrasjen e tij, akuzë që më herët ishte bërë publike prej tij dhe për të cilën ai shënjestronte kryetarin e LSI-së së asaj kohe, Ilir Meta.
Shkrimi i BIRN:
“FBI në vetvete është e pakorruptueshme,” shkroi Mario Puzzo në bestsellerin e tij klasik të vitit 1969 ” Kumbari”, ndërsa dy bosët e mafias diskutojnë planet për një operacion në shkallë të gjerë importimi të drogës.
Në një libër në të cilin policia, gjyqtarët dhe politika përshkruhen si “në xhepin” e mafias don Don Corleone, i cili përdor ndikimin që ai mban mbi ta për marrëveshjet e tij, ky është një vlerësim i lartë. Me sa duket, FBI ende e meriton këtë reputacion. Gjatë gjithë historisë së saj, janë identifikuar pak mollë të kalbura.
Megjithatë, kjo mund të jetë gati për të ndryshuar. Charles McGonigal, ish-shefi i FBI-së i cili doli në pension në vitin 2018 , u akuzua dhe u arrestua së fundmi për moszbulimin e marrëdhënieve të tij personale me kryeministrin e Shqipërisë, Edi Rama dhe persona të afërt me të, si dhe për faktin se udhëtimet e tij në Shqipëri ishin të mbuluara. nga dikush tjetër. Ai mori 225,000 dollarë amerikanë në para të gatshme nga një shqiptaro-amerikan i paidentifikuar, por thotë se ka një alibi për të, duke pretenduar se ai vetëm i “huazoi” paratë.
Vlen të përmendet se akuzat e ngritura ndaj tij nuk përfshijnë korrupsion. Prokurorët amerikanë thonë se ai është fajtor vetëm për moszbulimin e marrëdhënies.
Aktakuza thotë se në Vjenë, më 18 nëntor 2017, ai intervistoi një biznesmen-politik shqiptar, i cili donte të hetohej një komplot i dyshuar për ta vrarë . Emri i këtij biznesmeni dhe politikani nuk jepet, edhe pse vetëm një person, Tom Doshi, i përshtatet përshkrimit – pra një politikan dhe biznesmen shqiptar që pretendonte se kishte një komplot për ta vrarë. Doshi pretendoi se ish-presidenti i Shqipërisë Ilir Meta kishte komplotuar për ta vrarë atë, në vitin 2015 . Prokurorët shqiptarë hetuan pretendimin, por gjetën se “komploti” nuk ekzistonte. Doshi më vonë u caktua nga Departamenti Amerikan i Shtetit për korrupsion, në vitin 2018.
McGonigal bëri të paktën tre udhëtime në Shqipëri, midis shtatorit 2017 dhe majit 2018, të gjitha të paguara nga sponsorë të panjohur dhe për arsye të panjohura. Gjithashtu, edhe duke supozuar se 225 mijë dollarët që i ka dhënë “Personi A” i janë dhënë vërtet si borxh, nuk ka asnjë shenjë që alibia e tij të jetë verifikuar.
Është gjithashtu e paqartë se si “Personi A” ishte në gjendje të grumbullonte 225,000 dollarë para në dorë dhe t’ia jepte hua; 225,000 dollarë cash nuk vijnë lehtë për shumicën e emigrantëve shqiptarë në SHBA.
Për sa i përket biznesmenit politikan, ndërsa duket se intervista në Vjenë ka qenë e rreme, nuk dihet se cilat ishin motivet e McGonigal për kryerjen e një interviste të tillë dhe pse hetuesit amerikanë nuk janë thelluar në këtë çështje. Gjithashtu nuk ka asnjë të dhënë se FBI apo Departamenti i Drejtësisë i SHBA-së i janë drejtuar zyrtarëve shqiptarë për të kërkuar një hetim të përbashkët, edhe pse çështja ka të bëjë me të dyja vendet.
Shqipëria ka tani një Prokurori të Posaçme, ose SPAK, e cila u krijua si pjesë e Reformës në Drejtësi të sponsorizuar nga SHBA dhe BE, një përpjekje masive që ka kushtuar shumë në përpjekje diplomatike dhe në para.
Një hetim i përbashkët amerikano-shqiptar në këtë rast do të kishte qenë një shembull i mirë dhe një proces mësimor për SPAK-un shqiptar në drejtim të trajtimit të çështjeve komplekse anti-korrupsion dhe pastrimit të parave. Megjithatë, duket se drejtësia amerikane dëshiron të kujdeset për problemet e veta dhe po e mban çështjen të kufizuar. Politikanët shqiptarë kanë bërë lajme në SHBA për përpjekjet e kaluara lobuese.
Ata mësuan shumë kohë më parë se paratë mund të blejnë akses në politikën amerikane dhe kanë derdhur qindra mijëra dollarë në këtë. Disa raste përfunduan duke u hetuar.
Në vitin 2019, dy shtetas amerikanë, njëri shqiptaro-amerikan, u dënuan me burg për shkelje të ligjeve amerikane për financimin e fushatës. Sipas gjykatës, ata morën rreth 80,000 dollarë nga një burim i huaj dhe i transferuan paratë për fushatën e mbledhjes së fondeve të ish-presidentit amerikan Barack Obama në vitin 2012. Ideja ishte që Edi Rama, në atë kohë lideri i opozitës socialiste shqiptare, mund të kishte një mundësi foto me Obamën.
Asnjë hetim për burimin e këtyre parave nuk është bërë kurrë. Hetimet për çështje të ngjashme që përfshijnë shpenzimet e lobimit të Partisë Demokratike Shqiptare tashmë në opozitë, gjithashtu nuk shkuan larg.
Dëshira e politikanëve shqiptarë për të ndikuar në politikën amerikane u duk se arriti kulmin në vitin 2017, kur Regjistri i agjentëve të huaj të Departamentit të Drejtësisë së SHBA, i cili liston kompanitë amerikane të paguara nga subjektet e huaja, tregoi gjashtë kontrata aktive nga partitë politike shqiptare. Në atë kohë, Britania dhe India kishin nga pesë kontrata aktive secila.
Shumat e shpenzuara nga politikanët shqiptarë për lobimin në SHBA janë të konsiderueshme. Në vitin 2016, Partia Socialiste deklaroi në raportet e saj financiare të ardhura totale prej rreth 86 milionë lekësh, të barabarta me 720 mijë euro. Në vitin 2017 ka nënshkruar kontrata lobimi në SHBA në vlerë prej 240,000 dollarë amerikanë, e barabartë me 224,000 euro. Pra, duket se ajo ishte e gatshme të shpenzonte një përqindje të madhe të të ardhurave totale të vitit 2016 jo për të ndikuar tek votuesit shqiptarë, por tek politikanët amerikanë.
Po kështu, Partia Demokratike në opozitë në vitin 2016 deklaroi të ardhura prej 57 milionë lekësh, ndërsa kontratat e saj të lobimit kushtonin 34 milionë lekë, baraz me 283 mijë euro, madje më shumë se sa shpenzuan socialistët. Nuk janë vetëm partitë e mëdha si socialistët në pushtet apo demokratët në opozitë që synojnë të blejnë simpatinë e politikës amerikane.
Disa individë tentuan të njëjtën gjë. Saimir Tahiri, një ish-ministër aktualisht në burg për akuzat e shpërdorimit të detyrës, i pagoi rreth 20,000 dollarë amerikanë një lobisti amerikan për të ndaluar ambasadën amerikane në Tiranë të komentonte një çështje gjyqësore në të cilën ai ishte përfshirë. Dy biznesmenë shqiptarë në vitin 2017 kanë paguar rreth 50 mijë dollarë për të përfshirë politikën amerikane në një mosmarrëveshje pronësie në Shqipëri.
Megjithatë, shërbimet që McGonigal i ka ofruar politikës shqiptare e çojnë lojën në një nivel krejtësisht të ri.
Në The Godfather, politika amerikane shihet të jetë në xhepin e Corleone. McGonigal gjithashtu mori udhëtimet e tij me pagesë – dhe ka shumë të ngjarë, shumë para – ndërsa ishte një zyrtar i lartë i FBI-së “të pakorruptueshëm”. Nuk do ta ndihmonte imazhin e SHBA-së jashtë vendit që ta kufizonte këtë çështje në akuzat për “mos-zbulim”, pa hetime të mëtejshme se kush pagoi për udhëtimet e tij dhe pse.
Dështimi për të kryer një hetim të shumëanshëm se kush ka paguar për të dhe pse mund të dërgojë një mesazh të veçantë se FBI nuk e meriton më reputacionin e saj të pastër.
