Shqetësimet për mungesat kronike të ushqimit të Koresë së Veriut po rriten, me burime të shumta që sugjerojnë këtë javë se vdekjet për shkak të urisë janë të mundshme.
Disa ekspertë thonë se vendi ka goditur pikën e tij më të keqe që nga një zi buke e viteve 1990 e njohur si “Marshi i mundimshëm” që shkaktoi urinë masive dhe vrau qindra mijëra njerëz, ose rreth 3-5% e asaj që ishte atëherë një popullsi prej 20 milionë banorësh.
Të dhënat e tregtisë, imazhet satelitore dhe vlerësimet nga Kombet e Bashkuara dhe autoritetet e Koresë së Jugut sugjerojnë se furnizimi me ushqim tani është “zhytur nën sasinë e nevojshme për të përmbushur nevojat minimale njerëzore”, sipas Lucas Rengifo-Keller, një analist kërkimor në Institutin Peterson për Ekonomia Ndërkombëtare.
Megjithëse prodhimi i provave të forta për të mbështetur këto pretendime vështirësohet nga izolimi i vendit, pak ekspertë dyshojnë në vlerësimin e tij.
Edhe para pandemisë Covid, gati gjysma e popullsisë së Koresë së Veriut ishte e kequshqyer, sipas Organizatës së OKB-së për Ushqimin dhe Bujqësinë.
Tre vite kufij të mbyllur dhe izolim vetëm sa mund t’i kenë bërë gjërat edhe më keq.
Por ekspertë të ndryshëm thonë se Pheniani duhet të fajësojë vetëm veten për problemet.
“Kufijtë e Koresë së Veriut duhet të hapen dhe duhet të rifillojnë tregtinë dhe duhet t’i sjellin këto gjëra që bujqësia të përmirësohet dhe ata kanë nevojë për ushqim për të ushqyer njerëzit. Por tani për tani ata kanë prioritet izolimin, ata kanë prioritet shtypjen”, theksojnë ekspertët
Shqetësimet për mungesat kronike të ushqimit të Koresë së Veriut po rriten, me burime të shumta që sugjerojnë këtë javë se vdekjet për shkak të urisë janë të mundshme.
Disa ekspertë thonë se vendi ka goditur pikën e tij më të keqe që nga një zi buke e viteve 1990 e njohur si “Marshi i mundimshëm” që shkaktoi urinë masive dhe vrau qindra mijëra njerëz, ose rreth 3-5% e asaj që ishte atëherë një popullsi prej 20 milionë banorësh.
Të dhënat e tregtisë, imazhet satelitore dhe vlerësimet nga Kombet e Bashkuara dhe autoritetet e Koresë së Jugut sugjerojnë se furnizimi me ushqim tani është “zhytur nën sasinë e nevojshme për të përmbushur nevojat minimale njerëzore”, sipas Lucas Rengifo-Keller, një analist kërkimor në Institutin Peterson për Ekonomia Ndërkombëtare.
Megjithëse prodhimi i provave të forta për të mbështetur këto pretendime vështirësohet nga izolimi i vendit, pak ekspertë dyshojnë në vlerësimin e tij.
Edhe para pandemisë Covid, gati gjysma e popullsisë së Koresë së Veriut ishte e kequshqyer, sipas Organizatës së OKB-së për Ushqimin dhe Bujqësinë.
Tre vite kufij të mbyllur dhe izolim vetëm sa mund t’i kenë bërë gjërat edhe më keq.
Por ekspertë të ndryshëm thonë se Pheniani duhet të fajësojë vetëm veten për problemet.
“Kufijtë e Koresë së Veriut duhet të hapen dhe duhet të rifillojnë tregtinë dhe duhet t’i sjellin këto gjëra që bujqësia të përmirësohet dhe ata kanë nevojë për ushqim për të ushqyer njerëzit. Por tani për tani ata kanë prioritet izolimin, ata kanë prioritet shtypjen”, theksojnë ekspertët
