Nga Afrim Krasniqi
Nuk është lypës dhe as njeri i zakonshëm: është Jeremy Corbyn lideri i laburistëve / opozitës parlamentare në Britani. Fitoi garën në parti si i majtë, është politikan tipik i të majtës, sillet, mendon e vepron si i majtë në një prej shteteve më të pasura të botës. Nuk jam simpatizant i tij, por meriton respekt. Në foto tregohet se ai udhëton me tren, madje i ulur përtokë jo në ndenjëse, pasi beson 
se ai paguhet me taksat qytetare, përfshirë edhe qytetarët që nuk kanë mundësi të udhëtojnë në kushte komode, qoftë edhe treni. Krahasimi që bën kolegia Odeta Berberi është i saktë!
Imagjinoni se si udhëtojnë “laburistët” tanë në Shqipëri! PS e mori statusin laburist kur kërkoi pretekst për të mos votuar kryetarin dhe për të goditur kritikët prej saj, por nga laburistët nuk mori asgjë tjetër, – as identitetin, as programin, as ideologjinë, as sjelljen, as vlerat dhe natyrisht, as organizimin! Imagjinoni “laburistët” tanë kur bëjnë mbledhje të enjteve në parlament apo 2-3 herë në vit tek Xibraku, – imagjinoni makinat luksoze në rresht, garën e modës së fundit, luksin në veshje dhe “otomanin nga brenda” siç u thotë shefi i tyre sa herë flasin! Imagjinoni se e majta shqiptare, – vendi më i varfër në BE dhe kandidatët rreth saj, – ka numrin më të madh të biznesmenëve parlamentarë në kontinent, – 90% e tyre produkt i biznesit me burim buxhetin shtetëror dhe klientelën politike.
Imagjinoni të majtën tonë të djathtë, e cila gjitha shërbimet e përgjegjësitë shtetërore (shëndetësi, rrugë, shkolla, inspektorate, mjedis, turizëm, porte, aeroporte, etj, etj) ia ka kaluar privatit, – në emër të PPP (partneritetit publik-privat) diçka që tek familja laburiste e Corbyn sot por edhe e Toni Bler dje nuk mund të imagjinohej në këtë shtrirje horizontale e vertikale. I njëjti kontrast i thellë gjendet edhe midis konservatorëve britanikë dhe “këtyre tanëve”. Ju kujtohen ditët e para të konservatorëve tanë në opozitë? Udhëtonin me jaguar për në parlament! Pastaj edhe qeveria shpalli nismën të blejë jaguar për administratën e lartë, – se kur bëhet fjalë për kushtet e jetesës (së tyre) janë njësoj, kopjojnë njeri tjetrin, gjejnë kompromis dhe ushqejnë njeri tjetrin herë me privatizime, herë me amnisti!
Për ty kthyer tek treni, – imagjinoni një ministër, një deputet, një zyrtar i lartë apo kryeministër “laburist” por edhe “konservator” në Shqipëri të udhëtojë në tren!? Në tren? As në ëndërr. Madje, ata dhe modeli ynë politik i majtë e i djathtë, nëse shohin një qytetar që udhëton në tren e përqeshin, e tallin, e quajnë të rëndomtë dhe e trajtojnë si kategori dytësore. Sepse gjithmonë në këtë vend ka pasur varfëri, por ka pasur edhe pashallarë. Sot quhen ndryshe, – quhen politikanë, mentaliteti e sjellja mbeten të njëjta.
Reformë në drejtësi? Po, duhet. Me çdo çmim. Reformë administrative, territoriale, arsimore, mjedisore, policore, ….të gjitha duhen. Por pas drejtësisë dhe madje e lidhur fort me të mbetet një reformë për të cilën askush nuk flet, – financimi elektoral dhe deklarimi / kontrolli i pasurisë së zyrtarëve të lartë të djeshëm, të sotëm e të nesërm. Aty gjendet ‘thembra e Akilit” dhe pa de-kriminalizimin e vetë partive dhe piramidave të tyre drejtuese, nuk ka dhe nuk mund të ketë as reforma, as sukses, as fillim të ri, as qetësi, as dashuri, as gjenerate tjeter dhe natyrisht, as fjalen qe gjithnje e me pak e degjojme dhe e shohim, – Rilindje!
http://www.theguardian.com/politics/2016/aug/16/jeremy-corbyn-floor-three-hour-train-journey-london-newcastle?CMP=fb_gu
