Nga Valbona Mezini
Duke ju falenderuar për të gjitha mesazhet tuaja dhe interesin që treguat në kohë reale dhe më pas, për të ndarë me mua momentet e vështira në një nga mbledhjet më të mira të kryesisë që Partia Demokratike ka zhvilluar ndonjëherë, ju shpreh mirënjohjen secilit prej jush.
Interesi juaj ishte shumë i madh, për të mesuar të vërtetën dhe unë e çmoj këtë interes jo për Valbonën, por për merakun e madh që ju dëshmuat se i gjendeni pranë Partisë Demokratike në këto ditë të vështira, ku më shumë se kurrë ajo ka nevojë të ringrihet përmes së vërtetës, asaj të vërtete që do t’i shërbejë asaj dhe strukturave për t’u ndarë një herë e përgjithmonë nga disfata dhe asfiksimi i mendimit të lirë.
Po zgjedh të flas me gjuhën e thjeshtë për t’iu drejtuar qytetarëve demokratë dhe jo vetëm, gjithë qytetarëve shqiptarë që duan një Shqipëri, ku mbizotëron mentaliteti gjithëpërfshirës për të bërë punë të mira dhe meritokracia e jo pazari për suksesin. Një Shqipëri ku nuk është turp të mendosh ndryshe, dhe që duhet të rendësh apo vraposh për të mësuar të vërtetën e për ta thënë atë publikisht.
Mungesa e njohjes së të vërtetës dhe aq me keq fshehja qëllimisht e saj kultivon totalitarizmin dhe diktaturën, për të mos thënë se sjell modën e retrospektivave, ku strukturat politike ishin pronë e familjeve mafioze. Nëse nuk je njëri prej nesh, je njeri prej tyre dhe hiqesh qafe.
Këtë nuk do të doja ta lejoja me çdo cmim kudo ku më jepet mundësia të përfaqësoj interesin publik, edhe në shtëpinë tonë Partinë Demokratike. Kam moralin të artikuloj nevojën imediate që ka demokratizimi i mendimit në partine time, në partinë tonë.
Këtë moral do ta kem derisa të kem frymë.
Ky është morali që duhet të na ndaje nga gabimet tona, nga verberia dhe servilizmi per te rendur pas kryetareve qe t’iu heqim qimen nga xhaketa.
Brezi i ri ka ekzigjencën të mendojë për më mirë. Ka instiktin të mendojë për më larg. Lëreni rininë të mendojë dhe flasë, qofte edhe gabim, atë le ta gjykoje koha. Ne pikërisht se heshtëm jemi në kete humbje, madje ngaqë heshtëm vuajtëm 50 vjet diktaturën.
Unë jam pasardhëse e një prej patriotëve të Vlores të pushkatuar pa gjyq pikërisht, sepse foli dhe tha se ylli nuk është i flamurit kombëtar.
Sot, më turren se guxova të mendoj dhe flas. Historia përseritet, por une nuk dua ta lejoj që kjo të ndodhë në partinë tonë.
Ringritja vjen përmes besimit dhe besimi duhet mbjellë për t’u korrur dhe këtë në PD duhet ta bëjnë të gjithë bashkë, të vjetër e të rinj. Përndryshe, ky diell nuk do të ngrohë më dhe ky vend do të jetë streha e batakçinjve.
