Nga Dostojevski
Një herë pas mësimit filloi të më tregonte një përrallë. Ishte përralla e parë që dëgjoja. Dëgjoja e magjepsur, imagjinata më bridhte nëpër vende të mistershme, digjesha nga padurimi për të mësuar fundin e ngjarjeve dhe mend fluturoja nga gëzimi që fundi ishte kurdoherë fatlum
(Nga libri “Netoçka Nezvanova”)