Dje dhe nesër
Nga Ledi Shamku
Dola sot paradite, se nuk kisha qepë. Ngjitur me qepët, ishin hudhrat dhe ngjitur me hudhrat ishte një bar-kafe, me një azgan televizor përjashta.
Ky azgan-xhomllik-televizori po jepte një film, ku dy jaranë po ziheshin turqisht. Rreth e rreth televizorit ishin ul ca kalamaj, kalaburra, kalagra, kalaçuna e kalaçupa që as gëk, as mëk, po sytë te jaranët gyzel-gyzel.
Dola sot pasdite prapë, se nuk kisha nerva. Nervat i gjeta te një tjetër bar-kafe, me një tjetër azgan televizor përjashta. Ky azgan-xhomllik-televizori po jepte një film, ku një sulltan me një pashà po ujdisnin turqisht. Rreth e rreth televizorit ishin ul ca kalamaj, kalaburra, kalagra, kalaçuna e kalaçupa që as gëk, as mëk, po sytë te sulltani alla-alla!
Seç kam një bindje që shqiptarushët e nesërm do mësojnë të flasin masivisht turqisht, siç mësuam ne shqiptarushët e djeshëm të flisnim masivisht italisht: nga televizori.
Demokraci me brekushe!!!!
