Nga Iva Grillo
Ndërkohë që akoma numëroheshin fletët e votimit e çertifikohej rezultati i zgjedhjeve nga KQZ, disa aktorë diplomatikë, që shpesh në eufori e sipër i quajmë edhe “miq për kokë” të shqiptarëve, kanë vendosur të flasin troç: jo me fjalë por me foto e veprime.
Dikush ka vendosur që të shfaqet si karakteri “Bob-The Builder” në kantiere ndërtimi në krah të kryeministrit shqiptar, jo për ndonjë inaugurim, por pranë gropash të hapura e skela pune, thjeshtë për ndjekje punimesh, mesa duket.
Se çfarë urgjence kishte “miku ynë për kokë” diplomat të shfaqej në një aktivietet rutinë, si garniturë e kryeministrit shqiptar, ndërkohë që shqiptarët jane më konfuzë se kurrë për standartin e një procesi zgjedhor ende të pacertifikuar, kjo është diçka që vetëm diplomati i kthyer në “ekspert teknik skelash ndërtimi” mund të na e shpjegojë. Po kështu, dje patëm “fatin” të shohim edhe disa foto atipike, në një demonstrim ushtarak, padyshim të planifikuar muaj më parë.
Duket se organizatorët e këtij aktiviteti, duke e caktuar atë kaq pak ditë pas datës së zgjedhjeve të përgjithshme, ose kanë qënë të sigurtë që çdo gjë do të shkojë “fjollë” me procesin zgjedhor e qytetarët do duan vërtetë të festojnë, ose nuk i njohin dhe aq mirë proceset e stërzgjatura të numërimit e certifikimit të zgjedhjeve në vendin tonë.
Nga fotot që qarkulluan dje, me rrahje krahësh e përqafime, buzëqeshje e miklime, ka më shumë mundësi të ketë qenë ajo e para: organizatorët e kanë ditur ose pritur që procesi zgjedhor do të shkojë “vaj” dhe pak festë më pas nuk do t’i bënte dëm askujt.
Ndoshta datën e manovrave ushtarake me vaporë e luftanije nuk e zgjedhim dot, por besoj secili diplomat ka mundësi të zgjedhë të mbajë distancën e duhur diplomatike në momente kyçe, ku lexohet e kontestohet vullneti i një populli të shtypur jo pak, e të nëpërkëmbur jo pak.
Nje pjesë e diplomacisë foli qartë pas këtyre zgjedhjeve, ashtu siç ka bërë shpesh, pa e hapur gojën fare.
“Miqtë per kokë” kanë dhënë bekimin, kanë çertifikuar zgjedhjet perpara se ta bëjë KQZ-ja e në të njëjtën kohë u kanë kërkuar qytetarëve “të mos bzajnë”, por të shohin përpara… nga e ardhmja… të mos bëjnë gabimin të hedhin sytë nga pas… tek vjedhja e të dhënave personale, përdorimi i shtetit si plaçkë për ambiciet e një grushti njerëzish, apo tek intimidimi ndaj shtetasve.
Si qytetare edhe e një vendi europian, turpërohem që një pjesë e taksave të mia dhe të miqve të mi, ushqejnë këtë lloj “diplomacie” që e mban gojën mbyllur, kur duhet të ulërasë dhe nuk e ka problem të pozojë haptas me krimin në krah…