E kur tymi i një duhanpirësi na kalon para syve duke u shpërndarë në hapësirë bashkë me aromën, ne instiktivisht na lind pyetja: Prej sa kohësh e pi?
Shpesh përgjigjja është shumë pak shpresëdhënëse…ashtu si fundi i kësaj historie në “Rrathe” të realizuar nga Emiljo Leka.
Pyesni pluhurin
U bë kohë që pi cigare, gati 17 vjet…Duhet ta lë cigaren, e di. Bën dëm…Vazhdoj e pi…Pluhuri ka pushtet në vendin ku jetojmë…
Kam punuar diku disa vite, pas një farë kohe gjysmëtejdukshmëria më shtyu të largohesha. Nisa një tjetër punë, por mes pronarit që nuk kishte lekë të më paguante dhe asaj që fshihesha pas të dukeshmes u largova sërish.
Fillova të kisha kohë të lirë, mes vetes dhe cigares çdo gjë tjetër shkonte bashkë me pluhurin. Gjatë asaj kohë realizova një film. Mu duk sikur çdo gjë e papastër u largua, pluhuri u rrallua. Me të mbaruar filmi ata të dy u shoqëruan sërish. Tashmë janë me mua kudo…në shtëpi, në makinë, në ballkon, në debate, në udhëtime, në ushqim, në frymëmarrje, kudo.
Habitem me ç’lehtësi hynë dhe dalin nga mushkëritë e mia, të dy edhe pse veç njërin pata lejuar.
Një mbretëri e tërë shtuar gjerë e gjatë në mbarë vendin, disa i bën me para, disa i zhyt më keq në skamje. Disave u merr jetën. Në më pyesni për të ardhmen time diçka mund t’u them me siguri, s’e di kur do e lë cigaren për të tjerat pyesni pluhurin.
Klikoni linkun për videon
