Nga Artan Fuga
Ja unë shoh që nëpër ministri ka borde e komisione që formohen me përfaqësues të interesave private. Qytetarin e thjeshtë as te pragu i derës nuk e pranojnë. Vjen arome të keqe, djersë, i palarë dhe i veshur me tuta nga Gabi. Kanë të drejtë moreeeeee !
Privati e ka zënë për fyti shtetin dhe pastaj me anë të shtetit ky lloj privati me rrenjë e zgjatime thjesht politike, si maskë e politikanit zengjin që zotëron gjithcka, me pashaporta shqiptare në xhep, a edhe me pashaporta të huaja, zë për fyti privatë të tjerë.
Sa dimë nga keta! Plot. Kjo është “konkurrenca” sot te ne kudo. Me çomangen e shtetit gjuaji konkurrentit që shet përballë dhe që është militant i partisë tjetër. Zbulim shqiptar që as Adam Smithi nuk e ka bërë, le më Marks-çifutit që as mendja nuk i ka vajtuar atje. Rendimenti i inivestimitr kapital të sipërmarrjes rritet me anë të bursës politike, vlerës të kapitalit politik, dhe të dorovitjes financiare për partitë politike, dhuratave miqësore për politikanë që kanë në dorë emërime.
Mund të shkruhet një “Kapital” i dytë mbi këtë. Përvojë e madhe që ne i japim gjithë botës. Nuk mungojne edhe drejtoruce gjithashtu qe jane pinjolle debile te privateve gjithandej. Pale te pyesesh se ku punojne te afermit e shtetarve! Hajde bejme nje studim ne sociologjine e burokracise qe une e njoh mire dhe kam per te treguar lemerira qe ju siguroj se sado i njihni, nuk i imagjinoni dot se deri ku shkojne. Pale me zyshat e shkollave cfare behet!
Prandaj therras: Jashte privati me status të privilegjuar nga vendimmarrja në administratën publike! Postet publike thonë mileti merren vetëm nëse plotësohen këto kritere kryesore: Seks, para, miqesi, klientelizëm elektoral, klanizëm krahinor, lidhje familjare. Pa këto kritere nuk ka lindur akoma ndonjë bir …nëne të punësohet dot në administratë. Vetëm një pakicë ende u shpëton këtyre kritereve, por që jeton me frikë në zemër nga pushimi prej pune si dikur ish financierët e mbretërisë kur komunizmi mori pushtetin. Kush kundërshton, le të financojë një studim ekspertizë dhe do ta shohi sesi puna në shtet është thjesht rishpërndarje privilegjesh mes të privilegjuarve. Por Shteti nuk është i mamit, babit, ortakut, cunit, tezes. Apo i dashnoreve. Jashtë dashnoret, dashnorët, dhe të afërmit e tjerë të të fortëve nga administrata, punësuar për merita të veçanta ! Administrrata duhet të jetë e qytetareve pa dallim. Administrata duhet ta mbroje madje fort interesin privat, por jo duke vendosur ne vendimmarrje individe me konflikt interesi.
Ne kvta konflikt interesi, në bordin e bankës konflikt interesi për shkak të privatëve, zyra kabinetesh ministrash përsëri përfaqësues të fshehtë privatësh, ne keshillin e librit konflikt interesi, ne komisionin e reformes te kerkimit shkencor konflikt interesi, në ministrira konflikt interesi, në keshillin e trashëgimisë kulturore konflikt interesi, në keshillin drejtues të RTSH konflikt interesi, kudo drejtojnë në shtet e agjenci publike interesa private që godasin shtetin, qytetarin dhe privatë të tjerë në punën e tyre të ndershme.
Apo jo?
Kështu nuk bëhet shtet. Sepse ka anësi. Nëpunësit miltantë politikë kanë privatizuar zyrat! Na rropën të gjallë! Shteti duhet te ndjeki logjike tjeter.