Në Tiranë të rrihesh nuk është problem, por të jesh Zogu i Tiranës është më shumë se problem. Në një mënyrë apo tjetër drurin mund ta mbash, por atë që Presidenti artikuloi në mes të weekendit ishte pak si e rëndë. Veliaj e kafshoi fort, njeriun me të cilin kishin kohë që ishin në një aleancë të fshehtë. Ose në një mënyrë apo tjetër ishte ngarkuar të bënte diçka të tillë për atë që Rama pak orë më pas e quajti si turpi kombëtar, Metën e 100 pranverave të Monës.
Kundërpërgjigja erdhi e rrufeshme, por që legjitimoi dhe konturoi një regjim të ri politik brenda formacionit të Ramës në kongres. Nga Presidenca e Tiranës, nga selia qendrore, kreu i shtetit e shndërroi Lalin në Zog, duke i dhënë të kuptojë që tashmë me të do të ketë një betejë të fortë personale. Në anën tjetër, vetë Veliaj, nën frustrimin e inceneratorëve që e vunë re një mungesë në Kongres, ka dhënë prova që gëlltit çdo gjë. E pse mos të gëlltisë edhe këtë gjë që në fund të fundit e ka dhe mund ta ketë si pasion dhe çlodhje.
Por, ajo që e çlodh më shumë vetë Zogun e dikurshëm të Metës është mungesa e atij që s’u pa kund në Kongres: Arben Ahmetaj. Mbase kishte sjellë raport ose mbase mbase…s’e la pashai të bënte “pis” një kongres kokë e këmbë të lidhur e ngjizur me afera dhe para taksapaguesish. Veliaj gëlltit, madje kjo e Metës është thjesht dhe vetëm një sorbeto për të, sepse paralelja që hoqi njeriu që premton opozitë të ashpër duke nisur nga 25 korriku ishte një suvenir i këndshëm për të. Asnjë problem, zero shqetësim për këtë pickim që pas tij mund të fshihet një pasion. Ajo që e torturon është dilema se ku e ka ndarë mendjen agai i madh këtë radhë? Me kë e ka? Mungesa e Benit të Rindërtimit mund të thoshte diçka, por jo shumëçka.
Veliajn nuk e torturon aspak epiteti Zog i Tiranës sepse ai s’mund t’i dalë ballë pasionit. Atë e tmerron vetëm Tirana e landfillit dhe vendimmarrja e SPAK për këtë dosje, duke qenë se ndalimet e fundit s’kanë lidhje me Tiranën dhe që ajo nuk është hapur ende. Parë në këtë prizëm, Meta thjesht dhe vetëm e ledhatoi ca. Asgjë më shumë. Veliajn e torturon më shumë ideja e një “pentitoje” se sa Zogu i Tiranës, pasioni i tij i vetëm i pakundërshtuar, me pengun e vetëm që Zogun s’e bëri qytetar nderi të Tironës. Edhe pse është ende në kohë!
