Nga Enkel Demi
Gati dhjetë ditë para se të botoheshin në median e Maqedonisë dhe më pas të Shqipërisë përgjimet seksuale të një zonje ligjvënëse, pjesë të tyre i kishim në redaksi. Nuk e fsheh se është tundim i madh për një gazetar që mos të botojë me ndërgjegje lajme të këtilla. Por, një redaksi që merr përsipër të shkojë deri në këto detaje intime duhet të marrë në sy dy rreziqe të mëdha: Rreziku i parë është të kthehet në moraliste dhe rreziku i dytë është të shndërrohet në tabloid, të përfshihet në gazetarinë e skandaleve rozë. Përsa i përket kësaj të fundit, nuk është se kam ndonjë opinion të veçantë, por thjesht nuk i përkas atij lëmi dhe kudo që kam punuar këto lajme i kemi patur jashtë vëmendjes. Rreziku i parë është ai më i rëndomti, ku në përgjithësi përfshihen gazetarët kudo që janë sa herë kanë të bëjnë me kësi lajmesh. U vendos që mos të botohen përgjimet, sepse u nisëm nga parimi që njeriu është pus i thellë dhe nuk ke përse rrëmon në hon, nëse në burimin tënd nuk rrjedh ujë i kulluar. E kush është kaq i kristaltë? Pas një tastiere kompjuteri të gjithë mund të shesin mend, por të tërë duhet ta pranojmë që jeta intime e dikujt është krejt e tjetër kujt, aq më shumë zakonet e kësaj jete. Dikujt i pëlqen ta nxisë lojën në telefon, dikush mund të jetë me cene të tjera në shtrat, ndaj cilët jemi ne që duhet të shesim mend me tekat e të tjerëve? Kështu që edhe pasi shpërtheu kaseta e rregjistrimeve, nuk hodhëm në faqe asnjë rresht.
Gjithsesi, kërshëria vret macen, thonë anglezët dhe njeriu është plot dobësi. Një nga këto dobësi është të dëgjosh se ç’të ka ardhur në derë ditë më parë. Dhe dikush në Kosovë, koleg me ne, zbuloi pikërisht këtë punën e pjeshkës së Shqipërisë Etnike dhe banjën me pesë shishe shampanjë. Figurat letrare në këtë rast çalojnë pak. Të përziesh pjeshkën dhe nacionalizmën apo të bësh banjë me pesë shishe verë me miza tregon varfëri në fantazinë erotike të personazheve, por kjo është çështje që nuk na përket, ndaj dhe një shkrim i këtillë meriton vetëm rubrikën “llogje Kavaje”. Por, edhe në këtë rast nuk do identifikojmë të prekurit (të paktën ne, sepse materialin e kanë dhe të tjerë). E botuam, sepse dy njerëz të njohur që i hasëm në këto përgjime (njëri është ai i pjeshkës) janë moralistë të politikës dhe medias, ndaj e morëm si ndëshkim gati hyjnor të moralit, etikës. Njerëzit që dalin në televizion, gazeta, media nuk kanë përse tregojnë cilat janë udhët e mira që duhen shkelur dhe cilat jo, sepse pastaj përfundojnë të bëjnë banjë me dy gisht shampanjë në fund të vaskës.
Kur, Ali Ahmeti vendosi të tërheqë ministrat nga qeveria dhe ju mëshua historisë së montazhit audio, me thënë të drejtën nisa të besoj, sepse duke bërë radio çdo ditë e di fort mirë se sa i lehtë është manipulimi i zërit. Tersi nisi të nesërmen, kur Aliu çoi emra të tjerë për në qeveri, duke i kthyer të lënduarit e kësaj ngjarje mish për top.
